Hedef

Acı

Uzay bana çapkınca sırıtırken "Yatakta nasıl olduğumu öğrenmek için benimle seks yapar mısın?" diye sorunca onu onaylamazca baktım.

"Bu bir evet miydi?" diye soran Uzay'a "Sence?" diye sordum.

"Bence evetti." diyerek bana yaklaşan Uzay'a "Ameliyattan çıktın Uzay." dedim.

"Ameliyat olmasa olacaktı yani." diyerek sırıtan Uzay'a "Belki." dedim.

Uzay'ın gözleri kocaman açılınca "Sadece dalga geçiyorum, Uzay." dedim.

"Her şakanın altında bir gerçek yatar." diyen Uzay'a "Boş yapma adam." dedim.

"Boş yerine çocuk yapabiliriz." demesinin üzerine kafasına vurdum ve "Boşanacağım adamdan hamile falan kalamam, yat uyu." dedim.

"Mecbur çocuk için ayrılmayız." diyen Uzay'a "Uyumazsan seni gebertirim." dedim ve hasta yatağından kalktım.

Hava almak, yalnız kalmak istiyordum. Hem çevreyi kolaçan ederdim.

"Niye kalktın?" diye soran Uzay'a "Dışarı çıkacağım." dedim.

"Beraber uyuyalım." diyen Uzay'a baktım ve "Tek başına yatıp, dinlenmen lazım." dedim.

"Olsun." diyerek bana ümitle bakan Uzay'a "Şirket işleri birikti, gitmem lazım." diye yalan söyledim.

"Ha, tamam o zaman. Kolay gelsin." diyen Uzay'a "Teşekkürler." dedim ve odadan çıktım.

Koridorda duran Alp ve Nurefşan'a baktım ve "Siz daha burada mısınız?" diye sordum.

"Evet, abimi son kez görmek istiyorduk." dedi Nurefşan.

"Daha uyumadı." dedim ve merdivenlerden aşağı indim.

Hastane girişinde bekleyen adamımın yanına gittim ve "Bir sorun var mı?" diye sordum.

"Yok, Begüm Hanım." diyen adamım ile "En ufak durumu bana bildir." dedim.

"Emredersiniz Begüm Hanım." diye aldığım cevap ile tatmin olmuş bir şekilde hastanenin çevresinde dolaşmaya başladım.

Hastanenin arka tarafında yeşillik bir yer olduğunu farkına varmanın rahatlığı ile yeşilliklerin içindeki banklardan birine oturdum.

Kafamı gökyüzüne çevirdiğimde acıyla gülümsedim.

Vücudumun her zerresinde bir başka acı hissediyordum.

"Niye ben? Zaten hayatım berbattı. Niye ekstradan bunları yaşıyorum? Belki de mafyalığa bulaşarak bunları ben istemiştim."