Hedef

Çünkü

Uzay'ın dediklerine ne cevap vereceğimi düşünürken Uzay konuşmaya devam etti.

"Bu adam benim hayatımı mahvetti, ben de onun duyguları ile mi oynayayım dedin yoksa? Bu yüzden mi evlenme teklifimi erteleyip hevesimin kaçmasını engelledin?"

Arabayı kenara çektim ve dolan gözlerimi takmadan bağırmaya başladım.

"Sana seninle evlenemem, evlenemeyiz. Çünkü ikimiz de birbirimizin hafızasından silineceğiz, yollarımız ayrılacak diyemedim. Çünkü sana deliler gibi aşığım ama evlenme teklifi edersen dayanamam diyemedim! Çünkü ben korkak ve yalancıyım! Çünkü ben seni kaybetmeye o kadar korktum ki bir saniye daha fazla zaman geçirebilmek için para ödedim! Çünkü ben her şeyi kendi başıma düzeltmeye çalışmış bir malın tekiyim!"

Uzay bana şaşkınlıkla bakarken "Evet, ben o kadar şerefsizim ki senin duygularına kıyabildim." dedim.

Gözümden bir yaş akarken Uzay bir anda dudaklarımızı birleştirdi.

Kollarımı boynuna sararken gözlerimi kapadım.

Her şeyi unutmak, bunların rüya olduğunu öğrenmek istiyordum.

Uzay ellerini yüzümün sağ ve sol tarafına koyduktan sonra "Özür dilerim. Senin bizi dinlediğini, yüzük kutusunu gizlice aldığını ve sakladığını görünce aklıma çok başka şeyler geldi ama neden? Neden bana söylemedin? Niye sır olarak sakladın bunları?" diye sordu.

"Üzgünüm, bilmeni ve üzülmeni istemedim. Bunları bilmeden eğlenelim istedim." dedim.

Uzay "Sana kızmak istiyorum ama ben olsam ben de aynısını yapardım." dedi ve derin bir nefes verdi.

"Paradan söz ettin, o mesele ne?" diye sordu.

"Seninle daha fazla vakit geçirmek isteyince patron yedi günlüğüne ücret aldı." dedim.

Uzay kaşlarını çattı. "Ne kadar ücret aldı?"

"On buçuk milyon." diye mırıldandım.

Uzay kaşlarını daha da çakarken "Türk lirası, değil mi?" diye sordu.

Gözlerimi ondan kaçırıp arabanın tabanına bakarken "Dolar." dedim.

"Bir milyar Türk lirasından oldukça fazla bir mevla tutuyor! Begüm sen kafayı mı yedin?" diye sordu Uzay.