Hedef

Nefret

Sinirden yemek masanın üzerindeki tüm eşyaları yere atarken bir anda birisi arkamdan bana sarıldı.

"Tamam, ben buradayım. Sakinleş." diyen Uzay'ın sesi ile yavaşça ona döndüm.

"Uzay, çok bıktım." dedim acıyla.

Uzay yavaşça saçımı okşarken "Bu günler de geçecek." dedi.

"Anne ve babamın değiştiği günler mi? Sanmıyorum." dedim.

Uzay derin bir nefes verdi ve "Maalesef onun için elimden bir şey gelmez." dedi.

"Bıktım." dedim sessizce ve kafamı Uzay'ın göğsüne yasladım.

Gözyaşlarımın akmasına engel olamazken Uzay saçlarımın üzerine küçük bir öpücük bıraktı.

Uzay belinden tabancasını çıkardıktan sonra elime tutuşturdu ve tabancanın namlusunu göğsüne yasladı.

"Vur beni ve patronuna cesedimi götür. Beni öldürmenin başka yolu olmadığı için bu durumlara girdiğini söyle. Hedef olmaktan çıkarsın. Sonrasında işine devam et." deyince ona baktım.

Gözünü bile kırpmadan bana bakarken "Saçmalama. Şu an ikimiz de hedefiz ve beraber bu işin içinden çıkacağız." dedim.

"Beni öldürebileceğini söylüyordun. Ne değişti?" diye sordu.

Gözlerimi ondan kaçırırken "Yanımda duran kişiye ters yapmam." dedim.

Uzay bu dediğime gülümserken "Bu işten sağ salim çıkacağız." dedi.

Geri kafamı göğsüne yasladım ve derin bir nefes verdim.

Uzay "Baban senden ne istiyor?" diye sorunca "Yanına gitmemi, olayları açıklamamı. Kısaca çevresine iyi gözükmek için güzel bir açıklama." dedim.

"Yarın sabah gidelim ve halledelim o zaman." dedi.

Uzay'a şaşkınlıkla baktım ve "Onca insan bizi öldürmek için çabalıyor. Öyle elimizi kolumuzu sallayarak dışarı çıkmak tehlikeli." dedim.

"Kimse senin nefret ettiğin ailenin yanına gideceğini düşünemez. Hem hızlıca hallederiz." diyen Uzay'a "Neden bana yardım ediyorsun? Bu sabah seni öldürecektim." dedim.

"Bu sabah ben de seni öldürecektim ama sen ailemden gerçekleri sakladın, bana yardımcı oldun. Sıra bende. Hem iyi bir koca bunu yapmaz mı?" diye soran Uzay ile güldüm.

"Şimdi sevgili karıcığım..." dedi Uzay ve beni bir anda kucağına aldı.

Düşmemek için kollarımı boynuna dolarken cümlesini "...odamıza gidelim." diye tamamladı.

Mutfaktan çıktığımız zaman merakla salon kapısının orada bekleyen Nurefşan ve Alp'e bakmadım.

"Mutfağı temizlersiniz." dedi Uzay ve merdivenlere yöneldi.