Hedef

Beklemiyordum

Sabah yanağımda hissettiğim dudaklar ile gözlerimi açtım.

Yanağımdan öpen Uzay'ı görünce kaşlarımı çattım.

"Sevgili eşim, günaydın. Çok güzel uyuyordun fakat anne ve babanı ziyaret etmemiz gerekiyor. Bu yüzden bu güzel güne benimle birlikte başlar mısınız?" diye soran Uzay ile yatakta doğruldum.

"Bu konuşma da ne? Kendine gel." dedim.

"Zor bir gün geçirme ihtimaline karşı kocalık vazifemi yerine getirmek için bugün emrine amadeyim." deyince gülümsedim.

Dalga geçerek "Ee nerede benim yatakta kahvaltım?" diye sordum.

"Burada." diyerek masanın üzerindeki tepsiyi kucağıma koyan Uzay ile "Oha, bunu beklemiyordum." dedim.

"Karımla ilgileneceğimi söylemiştim." diyen Uzay'ın üzerine hazırladığı tepsiye baktım.

Tepsinin kenarına koyduğu güle baktım ve "Gül fazla vıcık ve gül sevmem." dedim.

"Ben de bunu diyeceğini tahmin edeceğim için," dedi Uzay ve sandalyenin üzerinden bir papatya demeti çıkarıp bana uzattı. "Sana bu demeti hazırladım."

Papatyaları alırken "Uzay bunlar fazla. Bu kadar yakın da değiliz." dedim.

"Biliyorum ama yapmak hoşuma gidiyor. Şimdi sevgili karıcığım kahvaltını güzelce yap. Ben de sana diğer sürprizini getireyim." diyerek odadan çıkan Uzay ile tebessüm ettim.

Gülümsememe engel olamazken derin bir nefes verdim ve kahvaltıma başladım.

Papatyalar çok güzel gözüküyordu. Papatya çiçeği; saf ve temiz sevgi anlamına geldiği için çok seviyordum.

Benim tersime saf ve temiz bir sevgiye sahipti.

Uzay geri odaya girdiğinde ona baktım. Dibime oturduktan sonra cebinden bir telefon çıkarıp bana verdi.

"Bu senin. Dün akşam seninki kullanılmayacak hale gelmişti. Kartını takmak için telefonu kutudan falan çıkarmam gerekti ama yeni, yani bu sabah aldım." deyince "Bu kadar uğraşa gerek yoktu. Alt tarafı ailemin yanına gideceğiz." dedim.

"Bak bunu unutuyordum." diyerek dudaklarımızı birleştiren Uzay ile olduğum yerde kalakaldım.