Hedef

Değilim

Telefonumun çalması ile arayana baktım. Patrondu. Telefonu açıp kulağıma götürdüm. 

"Efendim."

"Attığım konuma git ve oradaki adam ile iş tut." diyen patron ile "Uzay daha ameliyattan çıkmadı." dedim. 

"Bu umurumda değil. Gideceksin yoksa Uzay o ameliyattan sağ çıkamaz." 

Duyduğum sözler sinirimi bozarken "Gidiyorum." dedim.

"Aferin." deyip telefonumu kapatan patron ile attığı konuma baktım. 

Buraya rahat bir saat uzaktaydı. 

Alp ve Nurefşan'a döndüm ve "Benim gitmem gerekiyor." dedim. 

"Nereye?" diye soran Alp'e "Ufak bir işim var." diye cevap verdim. 

"Uzay ameliyattan çıkınca yanında olmanı ister." diyen Alp'e "O çıkmadan gelmeye çalışırım." dedim. 

Alp derin bir nefes verdi ve yanıma gelip "Ne işin var?" diye sordu. 

"Ne zamandır sana hesap veriyorum?" diye sordum sinirle.

"Uzay ameliyatta olabilir ama sen onun sevdiği kadınsın. Tahminimce şu an onu vuran kişiden intikam almaya ya da buna benzer bir şey yapmaya gideceksin. Senin tehlikeye girmene izin veremem." dedi.

Gözlerim dolarken "Onun sevdiği kadın falan değilim." dedim. 

"Duygusal anlamda kötüsün, biliyorum ama siz evlisiniz. Hani aşık oldunuz, sonra evlendiniz." diyen Alp'e baktım. 

"İkimiz de evlenmek istememiştik." diye mırıldandım. 

Alp şaşkınlıkla "Ne!" diye bağırınca "Sessiz ol. Kimse bilmiyor." dedim.

Alp "Niye böyle bir şey yapmaya gerek duydunuz?" diye sordu merak dolu bir ses tonunda.

"Karşı taraftan mafyayım. Uzay'ı hedef belirlediler. Uzay için de beni hedef belirlemişler. Los Angeles'de birbirimizin güvenini sağlamak için yakınlaştığımızda sarhoş olduk. Bir gün sonra uyandığımda evliydim." dedim. 

Alp ne diyeceğini bilemezken "Kimsenin haberi yok. Lütfen bilinmesin." dedim ve bir şey demesine izin vermeden hastaneden çıkıp gittim. 

Uzay'ın arabasına bindiğimde arka koltuktaki kanlara baktım. 

"Senin için her şeyi yapacağım." diye mırıldandım ve arabayı çalıştırdım.