Plan

1.6K 166 15
                                    

Otoparka geldiğimde İlknur tüm kameraların bakış açısını değiştirmişti.

Ona baktığımda benim gibi giyinmiş, bekliyordu. 

"Takip ediliyorum, otoparkın dışında bekliyorlar. Senin arabanı alıp gideceğim. Sen de yarım saat sonra benim eve git ve yüzünü görmelerine izin verme. Evde istediğin gibi takıl." dedim. 

İlknur evimin anahtarını alırken "Beni merak etme." dedi. 

"O zaman ben gideyim." dediğimde İlknur beni kafasıyla onayladı. 

Onun arabasına binerken "Kaybına üzüldüm." dedi.

"Sağ ol." dedim acıyla.

İlknur arabadan uzaklaşırken yanımda getirdiğim çantayı açtım. 

Üzerimdekileri siyah, zincirli kot pantolon, siyah büstiyer ve siyah deri ceket ile değiştirdikten sonra arabanın iç aynasına baktım. 

Dudağıma siyah bir ruj sürdüm ve koyu mor renkteki peruğu kafama geçirdim. 

Siyah güneş gözlüğümü ve siyah şapkamı taktıktan sonra Uzay'ın aldığı ,parmağımdaki, yüzüklere baktım. 

Galiba bunları çıkaramayacaktım. Çıkarmaya gücüm yoktu. 

Çıkardığım tüm kıyafetleri çantaya tıktım ve telefonumu çöpe attım. 

Hazır olduğumu hissettiğimde arabayı çalıştırdım. 

Saat sabahın altısıydı. Cenazeye yetişebilecek bir durumdaydım.

Uzay'ın cenazesine katılıp ne olduğunu öğrenmem gerekiyordu. 

Of Alp, of! 

Niye beni durumdan haberdar etmiyorsun?

Önemli bir şey olursa arayacağına söz vermişti, şerefsiz. Acaba onu başına da mı bir iş geldi? Umarım bu düşüncemde haksız çıkarım.

Otoparktan çıkarken takip edilmediğime emin oldum. 

Patronun beni takip etmesi için gönderdiği adamlarının İlknur'un ben olduğumu sanmaları çok önemliydi. 

Muğla'ya taşındıktan birkaç gün sonra İlker ve İlknur ile bu planı yapmıştık. 

Acil bir durumda İlknur'u arayıp otoparkta buluşmamızı söyleyecek ve kılık değiştirmemi sağlayacak kıyafetler ile buraya gelecektim. 

İlknur da ben gibi giyinip otoparktaki kameraların görüş alanını değiştirecekti.

Sonrasında birbirimizin yerini alacaktık ve ben kolaylıkla kaçabilecektim.

Hep bu planı patron ilaçları kullanmadığımı öğrendiğinde uygularız herhalde demiştim. 

Sevdiğim adamın cenazesine gidebilmek için bu planı uygulayacağımız kırk yıl düşünsem aklıma gelmezdi.

HedefHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin