50. "Dejavu"

80 10 10
                                    

Siyah Gitar
50. Bölüm

(Bir Ay Sonra)
-Tenmuz-

"Kendinize dikkat edin. Karan'la konuştum o gelip alacak sizi."

Baran'ın iş için bir haftalığına şehir dışına çıkması gerekiyordu ve doktorum yalnız kalmamam gerektiğini söylediği için beni eskiden oturduğum eve götürecekti. Açıkçası bense o eve girmeyi hiç istemiyordum.

"Bizi de götüremez misin?"

"Doktor uzun yol yapmasın dedi Lavinia... Hele ki uçak. Asla. Yoksa sizi burada bir haftalığına dahi olsa bırakmayı bende istemiyorum."

Valizinin fermuarını çekerken Ayşıl odasından çıkıp yanımıza geldi.
"Babam nereye gidiyor?"

Baran Ayşıl'ı kucağına alıp yüzüne baktı. "Benim iş için biraz uzağa gitmem gerekiyor ama hemen geri döneceğim."

Ayşıl'ın Baran'a olan aşırı ilgisi ve sevgisi bazen herkesi şaşırtıyordu. Beni bile. Baran boynundaki kolyeyi çıkarıp Ayşıl'ın boynuna taktı. İçimde çok tuhaf bir his vardı... "Ayşıl sen götürmek istediğin oyuncaklarını yatağının üzerine koy geliyorum ben şimdi." Ayşıl'ı odasına gönderip kapıyı kapattım. "Baran... Benim içim hiç rahat değil. Bir şey olacak gibi hissediyorum."

Yatağa oturduğumda Baran'da yanıma oturdu. "Hamile olduğun için fazla evham yapıyor olabilir misin? Tek başıma gitmiyorum ki güzelim. Barış Abi, Savaş şirketten bir kaç kişi daha."

"Sen gitmesen olmuyor mu peki?"

"Şirketin ikinci yönetim kurulu başkanı olduğum için bütün belgelerde benimde imzam gerekiyor. O yüzden hayır ben gitmesem olmuyor."

"Tamam... Bak bu telefon ne olursa olsun açık kalacak. Duydun mu beni." Makyaj masasının çekmecesinden üç adet powerbank çıkarıp eline tutuşturdum.

"O telefon açık kalacak ve ben aradığımda açılacak. Mesajlarıma da en geç beş dakika içinde cevap verilecek. Yoksa alırım Ayşıl'ı gelirim. Anlaşıldı mı?"

"Anlaşıldı sayın Lavinia Turan."

Adımı her söyleyişinde soyadını da arkasına ekliyordu. "Neden şakalaşırken adımın arkasına soyadını ekliyorsun?"

"Ben o soyadı senin adının yanında yazabilmek ve söyleyebilmek için neredeyse 10 yıl bekledim Lavinia... Bana aşık olmanı beklemek bile olmayacak bir hayalken şimdi yaşadığımız hayat çok olağanüstü gibi geliyor."

Ağva'dayken bir tezgahta şans getirdiğine inanılan küçük fularlar vardı.  Baran'a ve kendime bir tane almıştım. Katlayıp bileklik formuna getirmiştim ve asla çıkarmıyordum.

Baran'ın sol el bileğine uzanıp siyah üzerine haki yeşili desenleri olan fuları çıkardım.

Kendi bileğimde olan pastel mavi üzerine yine pastel renklerle oluşturulan çiçek desenli fuları da çıkarıp Baran'ın fularının yanına koydum.

Komodinin üzerinde duran Ayşıl'ın saç tokasını kendi fularımın katlarından birinin arasına koyup Baran'ın bileğine tekrar bağladım. Ne yaptığımı sorgulamadan sadece izliyordu. Kendi fularının üzerine parfümünü sıktıktan sonra benim bileğime bağladı.

Siyah Gitar Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin