64. "İtiraf"

81 8 11
                                    

Siyah Gitar
64. Bölüm

10 Yıl Önce

"Müzik kolunda olanlar dersten sonra tiyatro salonuna gelebilir mi?"

Öğrencilerden birinin yaptığı duyuruyla başımı defterden kaldırıp yüzüne baktım.

"Tamam geliriz." Tanımadığım bir kişiyle aynı anda kurduğumuz cümleyi bitirdikten sonra saçlarımı kalemle topuz hâline getirdim.

Yarım saatin ardından öğretim görevlisi dersi bitirdiğini söyleyip amfiden ayrıldı.

Kapının yanına bıraktığım gitarımı alıp tiyatro salonuna doğru ilerlerken telefonumdan gelen bildirimlere bakıyordum.

Tiyatro salonuna girdiğimde ilk yaptığım etrafı incelemek oldu. Birkaç grup koltuklarda oturmuş sohbet ediyordu.

Onlardan uzağa en arka koltuklardan en göz önünde olmayana oturup gitarı kılıfından çıkardım.

Akord etmeye çalışırken "Pardon?" Sesiyle yüzüne bile bakmadan elimle susmasını işaret ettim. Akordu bitirdikten sonra sesin sahibine baktım.

Esmer kirli sakallı sıradan bir tip gibi görünse de karakteristik tek özelliği taktığım çoğu takıda bulunan zümrüt taşına benzeyen göz rengi.

"Yedek penan var mı?"

Sinir bozukluğuyla güldüm. "Yedek pena?"

"Evet."

Telefonumun kılıfının arkasından kullanmadığım penayı çıkarıp uzattım.

"Ben pek pena kullanmam. Al bakalım."

Elimdeki üçgen şeklindeki plastiği alıp gülümsedi.

"Teşekkür ederim..."

Uzaklaşacakken durdu. "Baran ben bu arada. Mimarlık okuyorum."

"Öyle mi, Lavinia. Mimarlık fakültesi 2. Sınıf. Sen şu sınıfın gizemli kimseyle konuşmayan çocuğu filan mısın ismini hiç duymadım."

2 Hafta Sonra

"Lavinia!"

Bahçede duyduğum ismimle sesin yönüne baktığımda Baran'ın gülerek koşar adım bana doğru geldiğini gördüm.

"İyi misin, ilk derse gelmedin."

"Uyuyakalmışım."

"Hâlâ uykulu görünüyorsun..."

"Öyleyim çünkü."

Elimdeki proje çantasını alıp başımı kendine doğru çekti.

"Önemsiz bir ders zaten gel,"

Beni kolumdan tutup kütüphaneye çıkardı. İkili koltuklara oturup beni kendine doğru çekti. "Uyu..."

"Anlamadım?"

Siyah Gitar Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin