Siyah Gitar

69. "Geçmişteki Gelecek"

Siyah Gitar
69. Bölüm

"İki seçeneğin var Lavinia." Etrafımda olan bitenden tamamen muaf kalmış sadece elimdeki ağır ve soğuk metale bakıyordum.

"Elindeki silahta tek kurşun var. Geleceğini istiyorsan geçmişini öldürmek zorundasın."

Gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım. Bulut ol Lavinia.  Bana bu cümleyi defalarca söyleyen iç sesimi susturdum.

"Lavinia, hadi. Bunun çıkışı yok. Yapmak zorundasın..."

Sesin geldiği yöne baktım. Yıllarca duymak için bakmadığım taş altı kalmayan sesin sahibine. Karan'a.

"Hayır... Ben... Ben kimseyi öldüremem."

"Gökhan, doldur şarjörü."

Karan elime uzanıp hava kaldırdı. Tam kalbine nişan alıp elimi sımsıkı tuttu. "Bas tetiğe."

Başımı çevirip umutsuz gözlerle bana bakan, elleri önünden kabloyla bağlanmış ve kanındaki ilaç yüzünden gözlerini bile zorlukla açık tutan adama baktım. Yıllardır gözümün önünde 'seni seviyorum' diye bağıran ama benim duymadığım yeşil gözlerin sahibine. Baran'a 

Şimdi ne yapacağız Lavinia?

"Hadi ama. Sabaha kadar seni bekleyemem."

Tekrar Karan'a baktım. "Lavinia. Beni dinle, bas o tetiğe. Benim hayatta kalmak için bir sebebim yok. Ama Baran'ın var. Hayatına girdiğimden beri sana sadece zarar verdim. Bırak bir kez iyi bir şey yapayım."

"Hayır... Kimsenin ölmesini istemiyorum. Bir yolunu bulabiliriz."

Diğer elini saçlarıma daldırdı. "Bulamayız çiçeğim. Geleceğin için geçmişini öldürmen gerekiyorsa o geçmiş benim. Hadi bitir şu işi."

Gözlerinden akan iki damlayla gülümsedi. "Ağlama... Bak eğer ağlarsan kendimi asla affetmem. Hoş, affetmiyorum da zaten. Ama sen yine de ağlama. Bak iki çocuğun için yapmak zorundasın. Kendin için değilse bile onlar için."

Elimi iyice sıktı. "Sıkıyor musun sıktırayım mı?" Duyduğum sesle birlikte Karan, "Hadi."

Hıçkırıklarımın arasından kendimden tiksinerek de olsa yaptım.

O tetiğe bastım.

Duyulan sesle birlikte kendimi dizlerimin üzerinde yerde buldum.

Geleceğim için geçmişimi unutmam gerekiyordu ama ben unutmadım, öldürdüm.

Dizlerimin üzerine yığılmış Karan'a baktım. Nefes alışverişi sıklaşmış, titriyor. "Vurdum işte daha ne istiyorsun ölmesini mi!"

"Evet."

"Lavinia..." duyulan boğuk sese döndüm. "Git."

Karan bu kelimeyi söyler söylemez bilincini kaybetti.

"Eğer ölürsem ve biz ayrılmışsak bana son kez sarılır mısın?"