Siyah Gitar

2. Kuple 4. Bölüm "Duruşma"

Siyah Gitar
2. Kuple 4. Bölüm

1 Ay Sonra

Avrupa turnemizi bitirip evlerimize dağılalı 2 hafta oluyor ve bu iki haftalık süreçte Baran'ı tanıyamıyor gibiyim....

Sürekli telefonuyla vakit geçiriyor ve eve neredeyse sabaha karşı geliyor.

Artık bu duruma son vermek için eve erken gelmesini söyledim ve çocukları iki saatliğine Eylem'e bıraktım.

Kapının anahtarla açılma sesini duyar duymaz oturduğum koltuktan kalkıp kapıya ilerledim. 

"Hoş geldin..."

"Önemli bir şey mi vardı?"

"Konuşmamız gereken bir konu var."

"Bence de."

Mutfağa geçip iki kupa çıkardım ve içine kahve doldurup salona geri döndüm.

Baran üzerini değiştirip geldiğinde yüzündeki huzursuzluk dikkatimi çekmişti.

İkimizde aynı anda konuşmaya başladığımızda onun söylediği şey beni resmen darmaduman etmişti.

"Baran,"

"Ben boşanmak istiyorum Lavinia."

4 Kelime. Hayatımı tepetaklak edebilecek dört kelime.

Tıpkı Ayşıl'a hamile olduğumu öğrendiğimiz gün evimizin salonunda söylediği benimle evlenir misin Lavinia? Demesi gibi dört kelime.

"Anlamadım?" 

"Anlamayacak bir şey yok. Boşanmak istiyorum. Bu evliliğe devam etmek istemiyorum."

"Neden?"

"Sana olan duygularımın aşk olmadığını fark ettim."

Sinirle ayağa kalktım.

"Ortada iki çocuk varken sekiz yıllık bir evlilikten sonra mı fark ettin bana aşık olmadığını!"

"Otur şuraya sakince konuşalım."

"Ne sakinliğinden bahsediyorsun sen? Karan'ın etrafında dolanmasından rahatsız oluyorum dedin gittim adama yalanlar söyleyip İstanbul'a gönderdim. Sürekli göz önünde olmaktan yoruldum dedin ben bir aydır sosyal medya kullanmayı da sahne almayı da bıraktım. Şimdi geçmişsin karşıma boşanmak istiyorum diyorsun."

Koluma dokunup oturmam için çekiştirdi.

"Dokunma bana! Baran ben yıllardır neleri atlatmaya çalışıyorum sen görmüyor musun? Ya ben antidepresan  ilaçlarla ayakta duruyorum senin bundan haberin bile yok!"

"Ne saçmalıyorsun sen?"

"Doğru saçmalıyorum ben. Alaz'ın doğumundan beri ben psikolojik tedavi görüyorum. Senin üzülmeni istemediğim için söylemedim. Ama görüyorum ki değmezmiş."

O da ayağa kalkıp kollarımı tuttu.

"Anlamıyorsun. Birkaç haftadır sadece bunu düşünüyorum. Karan'la olan ilişkinin bütün detaylarını öğrendim. Tanışmanız, sizin sokağa taşınması, gittiği gece, senin ne hâle geldiğin. Hepsini biliyorum. Ve ikisini kıyasladığımda bizim aramızdaki ilişkinin sadece arkadaşlık olduğunu fark ettim. Ne ben sana aşığım ne sen bana aşıksın. Senin kalbinde bana hiçbir zaman yer olmadı. Oraya Karan'dan başkası girmedi. Ve giremeyecek gibi görünüyor."