Siyah Gitar

2. Kuple 10. Bölüm "Gizlenemeyen Sır"

Siyah Gitar
2. Kuple 10. Bölüm

Dershane Dönemi
-Lavinia'nın Anlatımıyla-

Dersler tek tek biterken Karan'ın benim arkamdaki masası hâlâ boştu. Birkaç kez aramış olsam bile açmamıştı. Sondan üçüncü derste kantinden sınıfa geri döndüğümde Karan'ın çantası her zamanki yerinde duruyordu. "Ben neden görmedim bunun geldiğini?" Pelin bakışlarını çözdüğü soru bankasından bana çevirdi. "Yangın kapısından girmiştir."

Telefonumun titremesiyle ekranı açıp gelen mesaja baktım.

"Kütüphanedeyim."

"Kanka ben yukarı çıkıyorum hoca gelirse söylersin."

Kantinden bir kahve daha alıp asansörle kütüphane katına çıktım.
Karan masalarda görünmüyordu. Pencere kenarından gelen öksürük sesiyle Karan'ı raf ve pencere arasındaki boşlukta yere oturmuş bir pozisyonda buldum.

Karşısına oturdum ve elimdeki bardaklardan birini ona uzattım. "Sorun mu var?"

Bir süre ikimiz de konuşmadık ve ben Karan'ın kahvesini bitirmesini bekledim. "Ailemin buraya gelip gittiğinden haberi yoktu. Bu sabah ödeme faturası benden önce babamın eline geçince evde kızılca kıyamet koptu. Annem de beni bir valiz eşyayla evden kovdu." Ailesinin gerçekten bu sebepten dolayı böyle bir şey yapmış olmasına inanasım gelmiyordu.

"Üniversite okumak istemenin nesi kötü olabilir ki?"

"Benim ailem seninkine neredeyse hiç benzemez. Babamın fazlasıyla katı kuralları vardır. Ve o kurallara göre üniversite okumak yerine onun işlerini devralmam gerekiyor. Bir de arkasından iş çevirmemek var tabii."

"Nesiniz siz, İstanbul kraliyet ailesi filan mı?"

Hafifçe gülümsedi. "Bilmem, olabilir..."

"Şimdi nerede kalacaksın peki?"

"Bilmiyorum..."

İki dakika kadar başını arkasındaki duvara yaslayıp dışarıyı izledi. Dışarıdan Karan yaşlarında birinin anne ve babasıyla yürüdüğünü görünce gözleri saniyelik olarak doldu ve yukarı doğru bakıp ağlamamaya çalıştı. "Tamam üzülme buluruz bir yolunu çıkışta benimle geliyorsun."

"Nereye?"

"Soru sorma."

⚜⚜⚜

7 Ay Sonra

"İyisin değil mi, değilsen izin alalım git eve."

"İyiyim... Sadece bazen çok zorluyor."

Lavaboda elimi yüzümü yıkayıp aynadaki görüntüme baktım. Hamilelik insanın yüzünden belli olur derler ama benim yüzümden sadece kalp ağrısından ölmek üzere olan birinin çığlıkları duyuluyordu.

"Arkadaşlarından bir şey çıktı mı? Konuşacağım diyordun."

"En son o geceden 2 hafta önce görmüşler. Kimseye bir şey belli etmemiş."

Pelin üzerimdeki bedenimden 3 beden büyük tişörte baktı. "Bu ne böyle çuval gibi. Sen giyinmezsin ki böyle." Gözlerimi devirip tişörtü göğüs hizama kadar kaldırdım. "Böyle mi dolaşayım ortada?" Gözleri kocaman olmuştu.

"Yaaa Lavi karnın çıkmış!!"

Koluna vurup, "Biraz daha bağır istersen. Ya da git anons et Lavinia hanile diye."

Tuvaletten çıkıp sınıfa geri döndük. Ders devam ediyordu. "Lavinia iyi misin kızım?"

"İyiyim hocam." Gözüm saniyelik olarak arkamdaki boş kalması gereken ama Kutay'ın oturduğu masaya takıldı.