Siyah Gitar

53. "Rüya"

Siyah Gitar
53. Bölüm

Karan'ın Anlatımıyla

"Tamam o zaman ben antidepresanlarının dozunu yükseltiyorum. Bir şey olursa ararsınız."

Son hastamın yakını da odadan çıkar çıkmaz masamı toparlayıp odadan çıktım.

Danışmada vizite dosyalarını imzalarken duyduğum

"Karan." Sesiyle durdum.

Dosyalardan başımı kaldırıp baktığımda Lavinia'nın dış görünüşü dikkatimi fazlasıyla çekmişti. Karnı inmiş, sarıya boyanmış saçları eski rengine geri dönmüş.

"Lavinia?"

"Biraz konuşabilir miyiz?"

Kalemi danışmaya bırakıp peşinden ilerledim. "Lavinia iyi misin?"

"Uzunca düşünmeye fırsatım oldu. Bunun sonucunda da bir karara vardım."

Söyledikleri dikkatimi çekerken yüzümü ona doğru çevirdim. Gözleri harelerimler kesişince bu sefer ben konuştum.

"Nasıl bir karar?"

"Vereceğin cevaba bağlı." Deyip ellerini önünde kavuşturdu.

"Benimle mi ilgili?" Derken onu incelemeye devam ediyordum.

"Evet."

Lavinia’nın uzun zamandan sonra belki de bana açık olduğu ilk an buydu.

"Peki, dinliyorum." Deyip söyleyeceklerini bekledim.

Derin nefes alıp, sözcüklerine devam etti.

"Fazla uzatmaya gerek yok. ben artık elini tutmak, sana sarılmak, seni sevdiğimi haykırarak söyleyebilmeyi istiyorum. Seni tamamen hayatımda istiyorum. Kalbinde bana karşı olan gömdüğün sevgiyi tekrardan yeşermesine izin verir misin?"

Ellerine baktığımda bir kez bile çıkardığını göremediğim lavinia çiçeği şeklinde tasarlanmış yüzüğü ve alyansı yoktu. Karnının gözle görülür bir şekilde küçülmüş hatta yok olması da şaşırdığım şeyler arasındaydı.

"Lavinia sen Baran'la evlisin. Unuttun mu? Kızınız var hatta. Üstelik hamilesin de."

"Mutlu olmadığım sadece mutluymuşum gibi davrandığım bir evlilik... Ayşıl'a gelecek olursak, boşanma davasında velayet Baran'a verildi."

Dalga geçtiğini düşünüyor olsam da şaka yapar gibi bir hâli yoktu.
Önünde birleştirdiği elleriyle cerrahi eldiven pudrası sebebiyle bebek cildine dönen ellerimi kavradı. "Ben sadece yarım kalan Dershanedeki Kız ve Kütüphanedeki Çocuk filmine mutlu bir son yazmak istiyorum."

Gözlerimden akan yaşları umursamadan  "Parkta salınca sırası bekleyen çocuk gibi bekledim seni. Biraz heyecan, biraz da “başkası kapacak” korkusu olsa da, sabırla bana geleceğin zamanı bekledim hep..." Dedim....