A's POV
Ngayon na ang araw kung saan ay kailangan na naming magpaalam sa kanila. Nasa akin ngayon si Bree. Kasalukuyan ko syang iniistroll ngayon na palagi ko namang ginagawa simula nung dumating sya. actually ayaw ni Dzi na always kong nilalabas si Bree lalo na kung tanghali kasi masama daw yun sa bata. Eh anong maggagawa nya? May karapatan din ako kay Bree no. kung nagtatanong kayo kung kamusta kami ni Dzi ngayon? This past few days na magkasama kami sa isang bahay ay sinubukan ko ang lahat ng way just to avoid her. Gusto kong umiwas sa temptation na bumalik ako sakanya lalo na't alam ko sa sarili ko na mahal ko pa rin sya at miss na miss ko na sya but she has her own ways para mangyari ang gusto nya.
FLASHBACK...
This is 3rd day na iniiwasan ko na mag-isa kami ni Dzi. As much as possible ayokong mag-isa kami kaya ang ginagawa ko ay maaga akong gigising at pagtulog na sya tsaka lang ako papasok para matulog o para magmadaling kumuha ng damit. Kung maliligo ako ay minsan kina Ella ako nakikiligo kasi maaga din silang nagigising. I know it's so immature for me pero ayoko lang kasi na magkaroon ako ng room for guilt at maisipang makipagbalikan sakanya. Pero may pagkakataon na nakakahanap din sya ng paraan para mag-isa kami.
Kakauwi ko lang galing sa salo-salo sa bahay kasama ang pamilya ni Aia. It was great at hindi awkward ang atmosphere ng dinner namin. If you asked me if my family knew about Dzi and I's relationship, I might say that yes, they know. But its not a hindrance para maipagpatuloy ang kasal namin ni Aia. Yes, kaya kailangan kong makipaghiwalay kay Dzi dahil kailangan kong pakasalan si Aia, or rather, kailangan naming magpakasal ni Aia sa isa't isa. Aia knew Dzi so well, palagi ko syang nakukwento kahit na nasa malayo sya at gustong-gusto ni Aia si Dzi para sakin. But fate does not favour us dahil kailangan naming magparticipate ni Aia sa tradition na ito and I just can't do anything.
I know too well, that what happened to us ni Dzi was all my fault. I know that she is blaming herself because we broke up and I can't even tell her the truth, the truth that I can't fight for her anymore because of my situation. Yes, I'm a coward. But I can't turn back the time and told her the truth. Maybe it's the best for her to know that I am not enough for her. Napahinga naman ako ng malalim.
Pagpasok ko sa pinto ng bahay ay nagkakabinging katahimikan ang sumalubong sakin. Nasan ang mga tao? Kinuha ko ang phone para tawagan si Ella, while waiting for her to answer my call ay pumunta ako sa kitchen para kumuha ng tubig. Hindi rin nagtagal ay sinagot ni Ella ang call.
("Nacachi?")
"Hey Ella."
("Ow, dinner is done?")
"Yes. Kakauwi ko lang. where were you?"
("We're here to Ms. Soriano's house. She cooked dinner.")
"Ow. Is Bree there?"
("Are you sure si Bree ang hinahanap mo?") I can sense her teasing tone.
"Of course, who else?"
("I don't know maybe a girl named Angeline "Dzi" Gervacio?") Naramdaman ko naman ang pag init ng magkabilang tenga ko sa sinabi nya.
"Quit it Elz, why would I look for Dzi?" I said with irritating tone para matigil na sya na ikinatawa nya naman.
"And why not?!" bigla naman akong natigilan nang marinig ko ang boses na yun sa likod ko.
"Shit!" I blurted out.
("Hahaha, goodluck A.") Ella said and just hungs up the phone.
Nag-aalangan naman akong tumingin sakanya at awkward na ngumiti.
"Hey Gervacio. A-andito ka pala? Hindi ka sumama kila Maám Soriano?" kinakabahan kong tanong. Napakaintimidating kasi ng dating nya.
"Then why I'm here kung sumama ako di ba?" suplada nyang sagot.
BINABASA MO ANG
Dream Class (Ale fanfiction)
Fanfictionmakaya kaya ni Ella na gawan ng paraan na tulungan ang kanyang mga kaibigan sa kanilang mga problema sa loob lang ng 4 months mission with God. Katulong ang kanilang mga kaibigan nya... ano kayang magiging kalalabasan ng kanyang mission? Makakabali...