Dream Class (Ale fanfiction)

Chapter 2:10

Mae's POV

Sa bawat araw na lumilipas, patindi ng patindi ang nararamdaman ko para sakanya. Gustuhin ko mang magtapat sakanya, pero ano namang maggagawa ko? Palagi akong inuunahan ng takot at bigla akong nawawalan ng lakas ng loob na magtapat sakanya ni kausapin sya ng maayos ay hindi ko maggawa, magconfess pa kaya? Aaminin ko, natatakot ako sa maaaring maging reaksyon nya. Natatakot ako sa word na REJECTION. In my life, naranasan ko na ang mareject at sasabihin ko sainyo napakasakit nun for me. Hanggang ngayon ay hindi parin ako nakakaget over o nakakamove on man lang. Matagal na ang bagay na to, pero hindi ko parin kayang maglet go at wag matakot na sumugal, kung pwede ko lang iwasan ang nararamdaman ko ngayon ay mas pipiliin kong maging bato nalang. Ayoko nang muli pang maranasan ang sakit.

BOINK! BOINK!

"What the? What's your problem De Jesus?"

"Ito naman ang sungit-sungit mo talaga ever. Nagmemenopause ka na ba?"

"What are you talking about?"

"Wala. Sabi ko ang gwapa mo." Sabi nya. Patago naman akong napangiti sa sinabi nya. I know right! {Medyo mahangin, pakipatay ng electric fan.} Salamat SC ha? Nakikisabay ka talaga? {Oo naman, always akong nandito, naghihintay ng cue na pumasok at mag intervene sa story, di ba author? Ganda ng role ko di ba?} Just shut up! Pero agad ding nawala iyon at napalitan ng inis, galit at sakit sa sunod nyang sinabi.

"Pero, mas Gwapa parin talaga si Jovzkie!!!! Hi Jov-jov!" bati nya dito. Napatingin naman si Gonzaga sakanya at ngumiti ng slight. Niyugyog nya naman ako. "Oh my Gash! Mae-mae! She smiled at me, did you see that? Eventhough hindi sya ngumiti, she's still gwapa for me. Like my besh."

"Tss. Kung maglalandi ka lang naman, pwede bang wag mo akong idamay?"

"Eessshh! Mae-mae ang bitter mo. Siguro binasted ka ng babaeng naggugustuhan mo kaya ka ganyan." Hindi pa naman nangyayari yun, hindi pa nga ako nagtatapat eh, basted na agad? Pero gagawin mo ba yun kung sakali? Napailing nalang ako at ibinaling ang tingin ko sa drawing book ko. Oo, sya ang taong naggugustuhan ko. Wondering why? Hindi ko rin alam, kailangan bang dahilan kung bakit mo naggustuhan ang isang tao? Well, kung oo. Hmm, siguro dahil sya lang ang matyagang tao na pumapansin sakin araw-araw, minu-minuto, na kahit sinusungitan at inaaway ko lang lagi sya everytime na nangungulit sya. Nandyan pa rin sya para mangulit sakin at aaminin kong matagal ko na syang gusto.

"Besh!" pagtawag ni Valdez sakanya.

"O bakit Besh?" tanong nito at lumapit dito.

"May manliligaw ka." Sabi nito. Agad naman akong napahigpit ng hawak sa lapis na hawak ko.

"What's with the term besh? Manliligaw talaga? Di ba pwedeng may naghahanap lang?" kontra nya dito. Hindi naman umimik si Valdez at kibit balikat itong naglakad patungong seat nya. Habang si Ella naman ay halatang lalabas para tingnan kung sino ang manliligaw nya. Lahat kami natigilan ng makita namin kung sino ang nandun.

"M-Mika? What are you doing here? Hindi dito ang room nyo, naliligaw ka ata?"

"Ah, actually, hindi ako naliligaw, ikaw talaga ang sadya ko dito. Hindi pa ba nasabi ni Valdez sayo kung bakit ako nandito?"

"Ha? Yun ba yung manliligaw thingy?" napakamot naman si Reyes sa batok nya. NOT COOL MEN! {sus, selos ka lang eh} Tss. Shut up! "Totoo yun? Akala ko ginugoodtime lang ako ni Besh eh." Sabi nya.

"Kelan pa kita ginoodtime besh?" medyo may yamot sa mukha nito.

"Ah, it's okay. Ahm, nga pala. Gusto ko lang sanang ibigay to sayo. Nalaman ko kasi na gusto mo ng donuts, kaya dinalhan na kita. Tsaka flowers nga pala." Sabi nito at inabot ang mga dala nya. Naggulat kami nang kinuha ni Tejada ang donuts at si Morado naman ang kumuha ng flowers.