GRETCHEN’S POV
A week after our activity ay balik lahat sa dati. Balik lahat sa dati meaning katulad ngayon na balik ako sa paghahanap sa kapatid ko. At pati na rin ang pagpunta punta ko sa quarters kung saan naabutan ko nanaman ang tatlo na naglalaro ng PS4 sa may sala.
“Uy Chen nandyan ka na pala.” Si Mich ang unang nakapansin sakin. Tumango lang ako at agad na umupo sa may single seater na sofa. Pagod na pagod ang katawan ko sa paghahanap sa kapatid ko.
“You find something new?” tanong naman ni Nic sakin saka umupo sa kaharap kong upuan. Inabutan nya rin ako ng maiinom na agad ko namang tinanggap.
“Well, I did find something new.” Sabi ko naman na ikinatigil ng dalawa agad pinause ni Mich ang laro nya at agad na tumingin sakin.
“What did you find out?” tanong ni Nic sakin
“I found pictures of her na tinago ni Mom sa kanyang jewelry box.” Sabi ko at pinakita sakanila ang nakita kong pictures. Agad namang kinuha iyon ni Mich at lumapit naman si Nicole para tingnan din ang pictures. Nakita kong kumunot ang noo ni Nicole.
“How can it helps you?” tanoang ni Nicole. I just shrug.
“I also found her diary and it was indicated there na may binigay syang cross-pendant na may blue diamond sa gitna nito.”
“what else?” tanong naman ni Mich.
“So far yun palang ang clue ko, mas okay na meron kesa wala.”
“don’t you think it is kind of impossible to find her based in this clues? I mean, hindi sa gusto kong panghinaan ka ng loob Chen, but until now you have nothing that leads to her.” Nag-aalalang sabi ni Nicole.
“I know it is kind of impossible, pero para saan pa ang pera at kapangyarihan kung hindi ko gagamitin. And I just need time guys, whatever happens, I must find my little sister.”
Tumayo naman si Nicole at agad na tinapik ang balikat ko.
“No matter what, you know that we are here for you.” Sabi nito at ngumiti, pati na rin si Mich. I just smiled at them.
“salamat sainyo. Sya nga pala, papasok na muna ako. Kayo munang bahala dito.”
“Sure Boss.” Tumango nalang ako at umalis na. agad akong nagdrive patungong school kung saan pagkarating ko ay tahimik pa ang classroom.
“Napaaga ata ako.” I said to myself. Aalis na sana ako pero nahagip ng mga mata ko ang isang babaeng nakaupo at nasa labas ng bintana ang tanaw.
“Ella.” Bulong ko kaya agad akong pumasok. I was bothered when I see her na parang tulala at wala sa kanyang sarili. Hindi na ako nagdalawang isip pa at agad na lumapit sakanyang kinaroroonan at kasabay nun ay ang mahinang pagpitik sa kanyang noon a nagpabalik sakanya sa reyalidad.
“Gretch, ikaw pala.” Mahinang sambit nya. When I look at her, all I can see are sadness, happiness, pagkamiss, ewan halo-halo na, pero ang tanong ay bakit at para saan?
“Are you okay?” worried kong tanong sakanya. She just smiled at me and nod her head telling me na okay lang sya, pero ang ikinagulat ko ay ang pagbiglang pagbagsak ng kanyang mga luha mula sa kanyang mga mata. Nag aalala na marahang pinunasan ko ang luhang gumulong sakanyang pisngi.
“Is there a problem? You know you can tell me everything.” I told her sincerely na agad naman nynag sinuklian ng matamis na ngiti. How can you even smile even if I can see it clearly that you are hurting? Umiling lang sya.
“May masakit ba sayo?” I asked her again but she still shakes her head telling me na wala.
“Eh bakit ka biglang umiiyak?” tanong ko ulit. “May umaway ba sayo? Inaway k aba ng mga walang kwantang Archers na yun?”
BINABASA MO ANG
Dream Class (Ale fanfiction)
Fanfictionmakaya kaya ni Ella na gawan ng paraan na tulungan ang kanyang mga kaibigan sa kanilang mga problema sa loob lang ng 4 months mission with God. Katulong ang kanilang mga kaibigan nya... ano kayang magiging kalalabasan ng kanyang mission? Makakabali...
