Aşk ve Nefret' (gxg) +18

5. Bölüm Sahte sevgili!

...........................................

'Lexa?' Clarke'ın lafı ile annem daha çok küplere binmişti. Ve ikimize de o korkutucu derecede meşhur olan bakışını atmıştı. Bu bakış 'İkinizde odama!' bakışıydı. 'İkinizde odama!' asla yanılmam. Bakın söylediğim çıktı işte!

Clarke havluyu üzerine geçirip dolabına doğru hızla yürüdü. Ve birkaç bir şey çıkararak üzerini giyinmeye başladı. Peki bu sırada ben ne mi yapıyorum? Annem burada olmasına rağmen ben hala ona bakmaya devam ediyorum tabii ki. Yürek yemiştim evet... Arka tarafta eğlence var!

'Lexa!!' annemin bağırması ile irkildim ve hemen ona doğru döndüm. 'Sen hala ne geziyorsun burada! Çık dışarı kız üzerini giyinsin!'

'Zaten giyiniyor'

'Lexa!'

'Soyunma odasındayız yahu!'

'Kamuya açık alan seni parçalamaya engel değil sevgili kızım!'

'Engel ben miyim yani?'

'Estafurullah canım ne engeli! Engel değilsin sadece bakıyorsun!' dedi tekrar bağırırken. 'Sizin aranızda bir şey mi var?'

'Evet aynen gizli gizli okulda sevişiyoruz sen de gördün zaten az önce'

'Araban ve kartların bir ay daha yok Lexa Woods!'

'Dün iki aydı bugün ise bir artması lazımdı bence yanlışın var'

'Çık dışarı yoksa ben çıkarırım!'

Annemle uğraşamazdım hiç o yüzden hızla çıkmıştım dışarıya.. Ve odaya doğru yürümeye başlamıştım..

...............................................

'Biri derse girmeden dersten kaçar diğeri ise başka şekilde!' diye bağırdı annem önce Clarke'a sonra bana. Biz ise yan yana ayrı sandalyelerde oturmuş azar yiyorduk. 'Bir de okulda soyunma odasında.. Tövbe tövbe!'

'Bahçede mi olsaydı?'

'Yok benim odam da benim masamda!'

'Güzel fikir bak bu'

'Bana bak Lexa!'

'Hocam yok öyle bir şey!' diye bağırdı Clarke annemle beni bölerken. 'En azından bununla yok öyle bir şey!' 

'Baş başayken öyle demiyordun ama!' dedim ben de gıcıklığına. Oradayken başka buradayken başka konuşuyor kıza bak ya.. 'Dengesiz misin kızım sen?'

'Lexa Woods! Arkadaşınla düzgün konuş!'

'O benim arkadaşım değil!'

'Biz arkadaş değiliz!' Clarke ile aynı anda söylemiştik bunu. Sonra ise dönüp birbirimize bakmaya devam ettik. 

'Ben sizi anlamıyorum' dedi annem sinirle. 'Bir öylesiniz bir böyle!' 

'Hocam o an ortam müsaitti' dedi Clarke kafasını çevirirken. 'Olay bu tamamen abartmayın!'

'Bence daha çok sen müsait gibiydin ama neyse..'

'Ne biçim konuşuyorsun sen benimle ya'

'Asıl siz benim önümde nasıl konuşuyorsunuz? Terbiyesizler!' aman aman nerelere geldik böyle? Derken, o sırada annemin telefonu çalmıştı. İkimizi kurtaran bu telefon olabilirdi. Ve bizi bırakıp telefona yönelmişti. 'Buyrun bayan Griffin!' annem o an bayan Griffin diyince Clarke bir huzursuz oldu ve anında yüzünün rengi değişti. Ben ne olduğunu elbette ki anlayamamıştım. Muhtemelen azar yemekten korkar diye düşünüyordum ama bu kız müdürden korkmuyorsa annesinden hiç korkmazdı ki...