Aşk ve Nefret' (gxg) +18

34. Bölüm Aziz Clarke'a trip atmak Yakışır!

'Kır hadi zincirlerimi; sana hep görmek istediğin
O öfkemi göstereceğim...'

Akşam saat sekiz suları;;;

Evde volta atıyordum. Clarke evine gitmişti. Ve her ne kadar ayrılmasak da aramızda bir kavga vardı. Sessiz kavga. Ve bilen bilir bu en kötüsüdür ilişkide. Çünkü taraflar susmuşsa şayet, konu tartışılmaz öylece kalırdı. Ve hiçbir şey düzeltilemezdi.

Çünkü ancak kavga edilir tartışılırsa bir şeyler konuşulur halledilirdi. En azından biz de böyleydi. Ve şimdi ikimizde sus pustuk. Hoş zaten ne diyecektim ki.

Pencereye doğru yürümüştüm. Onu görürüm umudu ile bakmaya başlamıştım. Perdesi açıktı. Işık da öyle. Ama Clarke yoktu. Belkide uzanıyordu yatağında.

Birden cama doğru gelmişti o da. Hissetmiş gibi. Ve hiç kıpırdamadan birbirimize bakmaya başladık. Elime telefonu aldım ve 'İyi misin?' yazdım gönderdim. Anında cevap gelmişti.

'Değilim senden uzak kalmak zor! Ama trip de atmak zorundayım. Bu sefer o kadar kolay olmayacak!'

'Ben sana uzaktan bakmaya da razıyım. Hak ettiğim şeyi vermelisin zaten'

'Neden böyle bir şey yapmak zorundaydın?'

'O an doğru gelmişti. Biliyorsun Oğlak burcuyum. Ve o an bir düşünce doğru gelince benim için konu kapanıyor'

'Yürüyen sinir makinesi'

'En azından espri yeteneğin hala yerinde!'

'Keşke sen de yanımda olabilseydin'

Bunu dedikten sonra dokunmuştu bana bu mesajı. Çünkü empati yapınca nasıl hissettirdiğini hissetmiştim. Bozuk olan moralim daha da bozulmaya başlamıştı. İçinde bir şeyler derin kırılmıştı belliydi. Eşşek kafam.. Seni seven kalbi saçma sapan bir konu için neden kırardın ki? Ona belli etmeden gülmüştüm. Ve içeriye geçmiştim.

Yatağıma uzanmıştım sırt üstü. Birde ayağa fırladım. 'Yok bu böyle olmayacak!' diyerek ceketimi aldım elime. Ve koşarak aşağıya inmeye başladım.

'Lexa nereye?' demişti annem bana bakarken. 'Üstün ince havalar da soğuyor!'

'Lexa?' demişti bayan Griffin de mutfaktan gelirken.'Hayırdır bu saatte?'

'Merhabalar! Burada olduğunuzu bilmiyordum kusura bakmayın' demiştim zorda olsa gülerken. 'Bilseydim daha erken inerdim.'

'Sorun değil' demişti BAYAn Griffin. 'Hala cevap alamadım ama soruma?'

'Birkaç gece dışarıda yatacağım!'

'Parddon?'

'Ne?' ikisi şaşkınca bana bakıyordu anlamayan gözlerle.

'Arabada yatacağım' dedim anahtarı alırken. 'Eve sığamıyorum. Kendime sığamıyorum. Clarke' a gidemiyorum. Bu yüzden ben de kendimi dışarıya atacağım'

'Lexa kızım' demişti bayan Griffin. 'Hasta olursan ki sen kötü hasta oluyorsun düşersin yataklara. Ve bunun içinde Clarke kendini suçlar'

'Bayan Girffin' dedim ona bakarken. 'İnanın hasta olmak umrumda değil. Onu ağlattım saçma sapan bir intikam uğruna. İçinde bir şeyleri derinden kırdım. O beni affetse ben o gözlerini hatırladıkça kendime gelemeyeceğim. O yüzden ne kadar sürerse sürsün kapısında yatacağım. Affedene kadar!'