97. Bölüm O odada ne oldu?

139 22 101
                                    




..............................................

Sabaha karşı saat üç otuz (Clarke'ın ağzından)


'HAYIRR!!' Lexa irkilerek kalkınca ben de otomatik olarak kalkmıştım. 'Hayır hayır!' Başta korksam da ne olduğunu anlamam uzun sürmemişti. Kabus görmüştü. Ellerini başında birleştirdi bekledi. Nefesleri çok derindi ve kesikti. Oldukça da düzensizdi. Kalkıp yanına yaklaşmak istedim o an anında 'Yaklaşma lütfen' dedi. Dediğini yapıp ona yaklaşmak yerine ışığı açmaya karar verdim kalkıp da. Yüzü bembeyazdı. Ve ter içinde kalmıştı.

'Lexa sakin ol' dedim sadece. 'Nefes al ve etrafına bak. Güvendesin' o an dediğimi yapıp gözleri ile etrafı incelemeye başlamıştı. Bir an nefesi düzelir gibi olmuştu. Hala dengesizdi ama ilki kadar değildi. 'Kabus gördün ama uyandın. Bak ben yanındayım'

'Clarke!' o an o kadar içten Clarke demişti ki bir an beni hatırladı sanmıştım. Kalbime ince bir sızı girerken bana bakmıştı. Ben de ona karşılık vermiştim bakarak. Şu an ona sarılmayı çok ama isterdim. Ama o istemeden bunu yapamazdım. Yatağın yanına otururken 'Özür dilerim hep böyle oluyor' demişti derin bir nefes alırken. 'Sanki her gün katlanarak geliyor'

'Çünkü çok taze. Alışman lazım'

'ya alışmak istemiyorsam?'

'Zamana ihtiyacın var ama birden de olmaz ki' bunu der demez bana bakmıştı.

'Zamanla ya daha da bulanıklaşırsa zihnim? Ve tamamen kaybolursam?'

'Böyle bir şey olmayacak!' demiştim ona bakarken. 'İnanıyorum ki eskiye dair her şeyi hatırlayacaksın sen' birden gözleri koyulaşmıştı. Üzgün ve endişe aynı anda sahipti sanki. 'Korktuğun başka bir şey mi var? Ya da hatırlamak istemediğin?'

'Seni hatırlamak istiyorum' o an şaşkınca ona bakmıştım. 'Ve seni hatırlayamamaktan korkuyorum' Kalbim teklemeye devam ederken ona hiçbir şey çaktırmak istememiştim. Çünkü benim de korkum tam olarak buydu. Ya beni hiç hatırlamazsa?

'Otursana?' demişti bakmaya devam ederken. 'Özür dilerim az önce için--'

'Dileme' dedim sözünü keserken. 'içinde Neler yaşadığını bilemem ne kadar çok istesem de.. sadece yanında olabilirim' o an yanına oturmuştum.

'Sanırım şu an sadece yanımda olacak güvendiğim birine ihtiyacım var' o an üzgünce ona bakmıştım. O da benden yüzümü çevirmişti. Tam o an kapı çalmaya başlamıştı.

'Clarke?' gelen Cheryl'di. 'Clarke?' Lexa bana şaşkınca bakarken kapıya yönelmiştim ben de.

'Açma' dedi telaşla. 'Ya zarar verirse?'

'Cheryl bir saniye bekle' dedim kapıya doğru. O an Lexa'ya biraz daha yaklaştım. 'O sana asla zarar vermez'

'Nereden biliyorsun?'

'Çünkü o senin kardeşin'

'Benim kardeşim mi var' dedi şaşkınca. 'Gerçekten mi'

'Evet' dedim gülümserken. 'Ve seni çok seviyor' gergin yüzü rahatlarken 'Açabilir miyim şimdi kapıyı?' diye sordum. Kafa sallayınca kapıya yönelmiştim.

Aşk ve Nefret' (gxg) +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin