Winkelierster

HOOFDSTUK 3

HOOFDSTUK 3

"Ik ben op zoek naar een babysit voor nu vrijdag van zeven uur tot elf uur om op mijn dochter van 3,5 jaar te letten. U mag me contacteren op het telefoonnummer dat hieronder staat. Alvast bedankt. Marthe D.R."

Dit had Jan totaal niet verwacht. De vrouw leek hem niet veel ouder dan hem, maar ze had blijkbaar al een dochter van drie jaar. En als er een dochter is, is er ook een vader. Behoorlijk van zijn melk, en met het briefje nog steeds in zijn handen stapte hij verder naar huis.

Het was pas toen hij de boodschappentas in de gang op de grond zette, dat hij besefte dat hij volledig vergeten was het briefje terug te hangen op het prikbord van de supermarkt. Hij stak het in zijn achterzak, deed zijn schoenen en jas uit en ging in de keuken de boodschappen wegzetten. Zijn moeder was in het washok bezig, en eigenlijk vond Jan dat niet zo erg. Hij riep naar zijn moeder dat hij naar boven ging.

Boven op zijn kamer ging hij op zijn bed liggen. Dit deed hij zelden, maar nu moest hij toch even gaan liggen om te bekomen. Het feit dat hij enkele minuten geleden net niet tot bij haar was geraakt deed hem nog steeds inwendig vloeken.

Hij wist niet waarom, maar hij wou ze absoluut ontmoeten. Iets aan haar intrigeerde hem bijzonder sterk, maar hij kon niet onmiddellijk zeggen wat.

Als hij inging op het aanbod kreeg hij de kans haar te zien, maar tegelijkertijd schrikte het hem ook hard af. Hij zag zichzelf nog niet onmiddellijk babysitten, alhoewel hij altijd al goed met kleine kinderen overweg kon. Hij had daar al meermaals complimenten over gekregen. Ook was hij er niet op voorbereid dat er een man in haar leven ging zijn.

Hij had in al zijn fantasieën en bedenksels van de voorbije weken er eigenlijk nooit bij stilgestaan dat deze vrouw ook een leven had buiten om kwart voor vijf uit de winkel te komen, en dat het niet meer dan normaal was dat er een man en zelfs een kind was.

Hij had geluk met zijn hoeveelheid huiswerk. Toen hij daarmee klaar was, zette hij muziek op (die Best of van R.E.M. van zijn ma was eigenlijk geweldig goed...) en vloog in de laatste van Largo Winch. Niets beter dan wat stevige actie om zijn zinnen te verzetten.

Tijdens het eten begon hij echter toch verder te denken over dat babysitten. Hij was al langer aan het denken aan een manier om een centje bij te verdienen, en babysitten was misschien toch niet zo'n slecht idee. Hij was content met een boek en had niet de behoefte om elke avond uit te gaan. Dus als hij op een ander een boek kon lezen en er voor betaald worden ook nog, dan was hij met elk centje dat hij daarmee verdiende tevreden. Hij wou wel eerst een tweede mening horen.

Hij ging naar beneden en liet het briefje lezen aan zijn moeder en vroeg haar wat zij er van zou denken als hij dat zou doen. Het antwoord verraste hem toch wel, want zijn moeder zei dat dit echt iets voor hem was. Ze had in hem altijd een goede kleuterleider gezien, zei ze. Geen idee waar ze dat vandaan haalde, maar hij ging er niet tegenin, want uiteindelijk kende zijn moeder hem langer dan dat hij zichzelf kende. In zijn achterhoofd zat een stem die zei nu beter te zwijgen en te luisteren.

Ze vond wel dat hij alles moest regelen met de vrouw van het briefje. Opgepept door zijn moeder en vol adrenaline van de spanning besefte Jan dat hij nu moest handelen. Hij nam de telefoon en tikte de cijfers van het telefoonnummer in dat op het briefje stond. Het hoorde de lijn overgaan en na een twintigtal seconden was er een stem aan de andere kant van de lijn.

"Hallo,met Marthe De Ro... "