HOOFDSTUK 12

508 1 0
                                    


Jan had onderweg naar huis beginnen nadenken over alles wat Marthe had verteld. Het was echter haar laatste vraag die door zijn hoofd bleef spoken. Hij moest het toch stilaan eens tegen zijn moeder vertellen dat hij al meermaals bedplasongelukjes had gehad bij Marthe.

Ongeacht de manier hoe Marthe ermee om ging, had zijn moeder het recht te weten wat er gebeurd was. Hij durfde het haar alleen niet te vertellen. Hij was te beschaamd dat het gebeurde, en hij wou zijn moeder ook niet teleurstellen. Zij had al genoeg meegemaakt om dit ook nog eens opnieuw er te moeten bijnemen.

Thuis aangekomen was hij tot het besluit gekomen dat het vandaag nog geen goed moment was om het te vertellen. Hij was er zelf nog niet klaar voor.

Terwijl zijn moeder bezig was groenten te snijden voor soep, waren zijn zus Lies en zijn moeder druk in gesprek over de jaarfeesten die haar jeugdbeweging de week erachter organiseerde. Lies had blijkbaar gevraagd of er een vriendin mocht blijven slapen na de fuif 's avonds toen Jan binnenkwam.

Hun moeder legde uit dat dat niet ging omdat ze er zelf niet was die dag. Ze had met Marthe afgesproken dat Jan de volledige zaterdag bij Marthe en Ella bleef, en ze wou net aan Lies vragen dat zij bij iemand anders bleef slapen.

Jan wist al dat hij van vrijdagavond tot zondagmorgen bij Marthe bleef, maar blijkbaar wist Lies dit nog niet. Hun moeder wist dat ze Lies die dag niet ging zien door de jaarfeesten en ging er een dagje tussenuit.

"Toffe mama ben jij", zei Lies half grappend, half verontwaardigd.

"Jij legt iets vast zonder eerst ervoor te zorgen dat je bloedeigen kinderen een veilig onderkomen hebben."

Hun moeder schaterde het uit.

"Lies, als er nu één iemand is van wie ik op dat vlak geen lessen meer te leren heb, ben jij het wel. Mijn bloedeigen dochter slaagt er altijd wel minstens één keer per maand in een slaapplaats te versieren in het midden van de nacht, mij per sms op de hoogte te brengen van waar je zit, zodat ik 's morgens aan de ontbijttafel weer maar eens een bord teveel heb gedekt. Ik denk wel dat het je zal lukken om dit een week op voorhand al te regelen, niet ?"

Het halve gekibbel en het hele getater tussen de twee vrouwen bleef nog een tijd doorgaan. Jan had geen zin om te blijven luisteren. Hij had die middag afgesproken met één van zijn vrienden.

Anders dan zijn zus kon hij zijn vrienden op één hand tellen. Deze namiddag ging hij naar iemand met wie hij al een hele tijd bezig was een eigen stripverhaal te maken.

Zijn vriend was een schitterende tekenaar en de hele klas wist dat Jans fantasie met hem aan de haal kon gaan als die op de juiste manier werd uitgedaagd. Bovendien was Jan een stripliefhebber, zodat hij vrij goed aanvoelde hoe een plot moest worden opgebouwd.

Wat eerst was opgestart als een schoolproject was nu uitgegroeid tot een persoonlijk prestigeproject. Hun eigen strip moest en zou een succes worden. Jan was blij dat hij zijn gedachten even helemaal aan de kant kon schuiven, en in zijn eigen gecreëerde wereld kon kruipen samen met zijn vriend.

's Avonds waren Jans batterijen weer helemaal opgeladen. Anders dan de avond ervoor was hij totaal niet zenuwachtig. Om tien voor zes deed Marthe open met Ella op haar arm.

Terwijl Jan Marthe een zoen gaf, liet Ella zich in Jans armen vallen. Jan nam haar over, zette haar op zijn arm en gaf haar ook een zoen op de kaak.

"Dag pruts, ben je er helemaal klaar voor ?"

Het meisje antwoordde op haar manier met een dikke knuffel.

Omdat Marthe nog even met het eten bezig was, ging Jan nog even spelen met het meisje. Hij ging op de zetel liggen en begon haar te kietelen, terwijl zij op zijn buik lag. Al kietelend en kronkelend belandden ze samen op de grond en deden vrolijk verder.

WinkeliersterWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu