Winkelierster

HOOFDSTUK 26

"Wat bedoel jij met onder handen nemen ?"

In de stem van Jan klonk behoorlijk wat argwaan.

"Niks. Gewoon haar en lichaam eens heel goed wassen, maar je hebt dat ondertussen al gedaan, dus moet ik dat niet meer doen."

Jan wist niet wat te denken. De week ervoor had hij met Els gedoucht en dat was zalig. Als Marthe hem zou wassen, dan zou dat een compleet andere ervaring zijn, maar Marthe kennende zou dat terug pure verwennerij zijn.

"Moet ik jou wassen ?", vroeg hij aan Marthe.

"Hou jij je energie maar voor ons Els. Die gaat dat nog veel plezanter vinden dan mij. En nu, hop, uit de douche. Ik wil ook nog wat warm water."

Voor hij het goed en wel besefte, had Marthe hem richting de deur gedraaid, de douchedeur opengedaan en hem gedwongen uit de douche te stappen. Nog maar eens wist Marthe hem met zijn mond vol tanden te zetten. Hij kon dan ook niet veel meer dan zijn handdoek nemen en zich beginnen afdrogen.

Nadat hij zich had afgedroogd en verder klaargemaakt, besefte Jan dat hij compleet vergeten was kleren klaar te leggen, te beginnen met zijn onderbroek. Omdat Marthe in de douche stond, en het huis verder leeg was, ging hij stilletjes de badkamer uit en stond in volle naakte glorie voor Els.

Die was, nadat ze haar schoenen en jas had uitgedaan, verder de gang ingegaan. Net toen ze de deur van de badkamer passeerde, zag ze de klink naar beneden gaan en zag ze Jan in vol ornaat naar buiten komen. Ze hoorde dat Marthe onder de douche stond.

Nog voor hij van de schok bekomen was, hoorde hij Els al praten.

"Ofwel heb jij heel stoute gedachten gehad, en moet ik heel kwaad op u worden, ofwel heb je nu heel stoute gedachten. Wat wordt het ?"

Terwijl ze dit zei, keek ze hem diep in de ogen. Jan was compleet van zijn stuk gebracht. Els klonk behoorlijk overtuigend, en liet uitschijnen dat ze niet was opgezet met hetgeen ze zag.

"Els, het is helemaal niet wat je denkt. Ik heb me gewoon gedoucht en ben mijn kleren boven vergeten. Er is niks gebeurd. Echt niet."

Els bleef hem aankijken.

"Dan zullen we maar naar boven gaan en zien of je gelijk hebt, hé."

Ze nam Jan zijn schouder vast en draaide hem in de richting van de trap. Met haar andere hand kon ze het niet laten hem een ferme tik tegen zijn bil te geven.

"Auw", kajiete Jan.

"Jouw bil klonk toffer", antwoordde Els sarcastisch.

Jan ging naar boven gevolgd door Els. Wat Jan niet zag, was dat Els tijdens het naar boven gaan, haar bovenkleren en broek losmaakte. Terwijl Jan de grote slaapkamer binnenging, deed Els snel haar bovenkleren in één keer uit, en duwde ze Jan het bed op.

"Ik hou wel van vers gedouchte jongetjes", en ze kroop boven op hem en kuste hem vol op de mond. Met de lenigheid van een kat lukte het Jan om haar broek en onderbroek tegelijkertijd uit te doen met zijn tenen.

Terwijl de twee geliefden genoten van hun innige lichamelijke contact was Marthe klaar met douchen. Ze deed haar kleren aan en ging op zoek naar haar logee. Toen ze boven aan kwam, merkte ze de bovenkleren van Els op de gang, binnenstebuiten en nog in elkaar.

"Hoge nood", dacht ze bij zichzelf. Zelfs als ze dit al wilde, dan nog had ze niet naast de twee knuffelaars kunnen kijken. De deur stond wagenwijd open, en op bed zag ze een hoop naakt liggen met hier en daar toch een bewegende sok.

Alhoewel ze diep van binnen wel vertrouwen had in Els, was ze er toch niet helemaal gerust in. Zij had zelf ook gedacht dat ze pas laat aan kinderen zou beginnen, en ze was zelfs nog geen negentien toen ze er aan begon, te verliefd om te beseffen dat kinderen hebben echt wel veel verandert aan je leven.