Winkelierster

HOOFDSTUK 87

"Eén kusje ?"

Verwachtingsvol had Anje haar hoofd gedraaid terwijl ze in de armen van Jan lag. Haar lippen tuiten zich al om zijn lippen te ontvangen.

Jan keek geamuseerd toe, en verroerde enkel lacherig zijn stem.

"Echt Bambino. Gij zijt gewoon oversekst, weet ge dat ! En ge weet heel goed dat ik je geen kus op de mond ga geven. Het zal tijd worden dat je volgende week terug een dagje naar school kan, dat je terug verliefd kan worden op de jongens van je klas."

"Ben je nu boos op me ?"

"Nee, helemaal niet, maar ik ga je niet geven wat je wil. Je bent er van aan het profiteren dat ik er vanavond ben. Zeker nu je mama je heeft verplicht vanaf volgende week meer dingen zelf te doen, zoals je luier aan doen."

"Stomme mama."

"Wat is 't ? Gaan we zogezegd stoer doen. Ons babietje zegt ook eens iets. Onthoud maar goed wat zij de voorbije twee maanden voor jou heeft gedaan. Je hebt je meer dan eens op haar schoot in slaap gehuild."

Anje bleef stil. Ze wou niet toegeven dat Jan gelijk had.

"Ik ben er mee akkoord gegaan om je vanavond nog een laatste keer extra te verwennen, net zoals ik je zo direct nog een laatste keer ga verschonen. Ik ben er trouwens eigenlijk zeker van dat je expres kaka in je luier hebt gedaan, gewoon omdat je wist dat ik je ging verschonen."

Anje's mond ging open, maar ook weer terug toe nog voor ze iets gezegd had. Ook nu besefte ze dat zwijgen meer gepast was.

"Jij vergeet dat ik ook met je moeder praat, en ze heeft daarstraks gezegd dat je al sinds de herfstvakantie geen vuile luiers meer hebt gehad. Je hebt het elke keer zelf gevoeld dat je moest gaan. Je hebt genoeg controle over je darmen gekregen ondertussen."

Jan zag aan haar blik dat ze betrapt was.

"Bambino, ik ben echt blij voor jou dat deze stap al gelukt is. Daarom dat ik het ook niet erg vind dat je nu nog een laatste keer de grens opzoekt."

"Zag je dat ?"

Marthe zei het zachtjes tegen Lies, maar die begreep onmiddellijk wat haar vriendin bedoelde.

"Ja. Zeker. Zou het toeval zijn of zou ze echt iets gevoeld hebben ?"

"Ik weet het niet, maar het viel wel op. Je kon er ook niet naast kijken."

"Het zou anders wel fijn zijn. Toch één iemand die het droog zou houden overdag."

Marthe had haar arm rond haar vriendin liggen en kon het niet laten om te reageren op deze milde steek en even een kneepje te geven in Lies haar borst, met als gevolg dat die bruusk opschrok.

Els keek even naar haar zus en schoonzus doordat er plots een wild geschuifel was in de zetel, maar besloot dat er niets was en speelde dan maar verder, haar benen wijd open, een natte luier goed zichtbaar voor haar ogen.

Ook Els had gezien dat de kleuter die tussen haar benen zat in haar luier had geplast en vlak erna haar hand op haar luier had gelegd. Ook zij maakte de bedenking of Ella misschien gevoeld had dat ze plaste.

Het zou zeker een stap vooruit zijn. Ella was nu samen met nog één ander meisje de enige van de klas die nog heel de dag in de luiers zat. Vlak voor de herfstvakantie hadden ze trouwens in de klas nog een uitdeluiers-feestje gehad.

Els begon ook te merken aan Marthe dat ook zij een droge dochter overdag wel graag had. Bij momenten merkte ze dat de verschoonrondes al eens rapper werden doorgeschoven naar anderen als de kans zich aanbood. Lies sprong natuurlijk graag bij, maar ook zij zat er nog steeds niets mee in om haar nichtje een droge luier aan te doen.