Winkelierster

HOOFDSTUK 68

"Dag Marthe ! Hallo meid ! Ik verwachtte je telefoontje al halvelings. Hoe is het daar geweest ? Heb je het overleefd ?"

"Mama, 't is Lies. Marthe is zelf te druk bezig in de keuken, en ik heb net enkele minuutjes vrij. Ze vroeg me jouw te bellen om concreet af te spreken voor morgen."

"Dag meisje. Hoe is jouw eerste kamp als leidster bevallen ? Alles in orde ?"

"Absoluut, mama ! Maar ik ben wel stikkapot."

"En Marthe en Jan ? En Els ? Hoe gaat het met hen ?"

"Hetzelfde. Het is een superplezant kamp geweest, maar we zijn wel allemaal stikkapot. Misschien Marthe net ietsje minder. Die weet dat al beter te doseren.

En we hebben 'k weet nie hoeveel chance met het weer. En ook voor vandaag lijkt het over te blijven. We hadden schrik dat het zou gaan regenen, maar het ziet er naar uit dat het terug gaat opentrekken."

"Ik hoor het gewoon aan je stem dat je tevreden bent, meisje. Ik ben blij voor jullie. Wat wilden jullie aan mij vragen, want ik neem aan dat dat de reden is dat jullie bellen ?"

"Ja, Marthe heeft een vraagje. Kijk, Els en ik gaan morgen met de bus mee naar huis komen, en wij blijven gewoon aan het lokaal. Marthe neemt Fride mee en gaat Lukas en Lieke ook meepakken samen met ons Ella.

Ze gaat Fride met haar kinderen afzetten bij Frida haar schoonouders, maar zou dan naar jou willen komen voor een douche te pakken. En is het mogelijk dat ons Ella morgennacht bij jou blijft ?"

"Dat is zeker mogelijk. Weet Erica al van iets ? Die wil ook weten wat jullie van plan zijn."

"Ik denk niet dat Marthe er al mee gebeld heeft. Kan jij dat anders doen ? Pleeeeaaaase ?"

"In orde, schat. Ik bel er wel mee. Ik heb me trouwens rot geamuseerd op de barbecue van hun tante Greet. Heel fijne familie hebben ze."

"Merci, mama."

"Nog niet inleggen, hé Lies. Je hebt nog niets gezegd over onze Jan. Wat gaat die doen ?"

"Die gaat morgennamiddag de boel hier mee afsluiten samen met de Waf en Luc. Die sluiten dan nadien aan bij de opruim."

"En nadien ? Zie ik jullie morgen nog ?"

"Het is de bedoeling dat we met heel de leiding en de kookploeg gaan eten na de opruim. Er zou een restaurantje zijn gereserveerd, maar ik weet niet het welk. Na het eten wilden we eigenlijk met ons vieren naar Marthe thuis gaan."

"Dus ik zie jullie pas donderdag ?"

"Eigenlijk wel. Sorry hoor, mama !"

"Geen probleem, meisje. Je bent groot genoeg. En onze Jan ziet dat ook zitten ?"

"Absoluut mama. Onze Jan heeft trouwens nog belangrijk nieuws voor jou, maar ik ga hem dat zelf laten vertellen."

"Els is toch niet zwanger, hé !"

"Nee, mama, echt niet. Of toch niet voor zover ik weet. Nee, hetgeen hij gaat vertellen gaat over iets totaal anders. Je zult wel zien."

"Da's eigenlijk niet zo mooi van jou, Liesje. Nu is de verrassing al een beetje weg. Maar zo te horen is het iets dat jou enorm blij maakt. Ik ben benieuwd."

"Mama, ze doen hier teken dat ik moet komen. Dada, hé mama ! Tot donderdag."

Mia legde haar GSM neer en kon een glimlach niet onderdrukken, wat haar collega niet ontging.

"De dochter ?"

"Ja, ze komen morgen terug van het kamp. Ik zal toch blij zijn als ze thuis zijn. Ze vinden het zelfs nodig morgen nog een extra nachtje weg te blijven. Ik zie ze pas donderdag."