Winkelierster

HOOFDSTUK 66

"Erica, je bent er stil van geworden."

Erica keek haar schoonzus aan.

"Je zou voor minder. Ik denk dat ik nu pas begin door te hebben wat Els zoekt. En ook waarom Marthe haar bemoedert, veel meer dan een zus normaal doet."

"Gewoon door hier in huis rond te lopen en te denken hoe je een huis grote-kinderen-vriendelijk kan maken ?"

"Nee, niet alleen dat, Marian. Door jullie verhalen en gedachten zie ik nu veel meer het zoekproces van Els. Zij wil terug ervaren wat het is om verzorgd te worden zoals er gebeurde voor zij met haar bedplastraining begon en alle miserie die daar mee samenhing."

"Ik heb mij dikwijls afgevraagd wat haar bezielde. Ik liet het wel toe, maar vond geen aanknopingspunt wat er echt aan de hand was. Ik besefte dat het voor haar een manier van verwerken was, maar nu besef ik ook dat het niet alleen een verwerken is, maar gewoon ook een beleving die ze terug wil. Zij zoekt zelf terug een gevoel."

"Waarom denk je dat ?"

"Toen we daarstraks bezig waren over die dikke wintertrappelzakken, herinnerde ik me iets wat Els ooit heeft gedaan. Ze was toen al een jaar of acht of negen, maar bij een grote opruim had ze die trappelzakken gevonden en had ze die zo goed als mogelijk opengelegd.

Ze deed alle moeite van de wereld om zich in de grootste te wurmen, en vroeg me die toe te doen. Je zag haar enorm genieten, niet alleen van het gevoel, maar ook de geur die er in hing, snoof ze toen diep op."

"Bleef het daarbij ?"

"Ja, maar dat lag aan de situatie. Nu ben ik er zeker van dat, als ik haar toen had geluierd, ze binnen de minuut had geslapen. Zij zocht toen echt terug het baby-zijn op, besef ik nu."

Mia keek haar vragend aan.

"Erica, je zei daarjuist dat je ook Marthe nu beter begrijpt. Hoe zit dat dan ?"

"Marthe heeft ons Els vroeger regelmatig geholpen. Ze maakten zich dikwijls samen klaar in de badkamer. Meer dan eens heeft ons Marthe haar luier aangedaan, en haar verzorgd als ze luieruitslag of zo had."

"Ik heb er nooit bij stilgestaan, maar het moederlijke dat Marthe nu heel hard heeft, is volgens mij ook een teruggaan naar die periode. Zij is altijd grote zus geweest, en ik vermoed dat dat haar manier nu is om haar kindertijd terug te beleven."

"Dus Marthe beleeft haar kindertijd door zich als een moeder te gedragen. Dan ga je er van uit dat zij het moeder-zijn als deel van haar kindertijd beschouwt. Heeft ze zich dan nooit zelf als een kind gedragen ?"

"Jawel Mia, en Greet gaat dat zeker kunnen beamen. Maar eigenlijk sinds dat ze zelf naar het middelbaar ging is dat zo gegroeid. Zolang ons Els baby en kleuter was het bij ons Marthe vooral kinderlijke nieuwsgierigheid, maar sinds haar pubertijd heeft ze zelf haar mamarol volledig mee opgebouwd."

"En dan zelf moeder worden als je nog negentien moet worden. Ik hoop voor haar dat dat goed blijft gaan. Er zijn er voor minder onderdoor gegaan."

"Dat weet ik, Mia, en daar heb ik zelf ook heel veel schrik voor. Maar ik merk ook wel jullie invloed. Sinds dat ze jullie heeft leren kennen, is ons Marthe terug beginnen stralen, en ik moet eerlijk toegeven dat dat geleden is van toen Ella geboren is."

Greet mengde zich terug in het gesprek.

"Erica, dat is ook wel normaal. Ik heb Marthe niet meer gezien de voorbije maanden, maar wel gehoord. Dat kind is gewoon stapelverliefd. Niet moeilijk dat die straalt. Ik ben echt blij voor haar dat ze terug gelukkig is.

Je merkt het ook goed aan de telefoon. Voor het eerst sinds lang heb ik de vorige keer tegen Martheke moeten zeggen dat ze aan het ratelen was. Dat was al heel lang geleden."