Winkelierster

HOOFDSTUK 61

Jan werd wakker door zonlicht dat vol op zijn gezicht scheen. Hij voelde dat hij met zijn hoofd op Els haar borstkas lag, met zijn lippen leunend tegen één van haar tepels. Haar andere borst werd omsloten door zijn hand.

"Dat is hier duidelijk gezellig geweest. Goeiemorgen duifjes."

Met een ondeugende blik in haar ogen voelde hij de lippen van Lies zich tegen de zijne zetten, waarna ze zich verzette en op dezelfde manier Els verder wakker kuste.

"Klopt het dat het hier gisterenavond warmer aan toe ging ? Marthe en ik hebben gewed."

Lies zag direct aan de gezichten van Els en Jan dat zij de weddenschap had gewonnen.

"Yes, ik wist het. Ik vond al dat ik zo'n rare geluiden hoorde. Marthe dacht dat Jan gewoon onrustig was, maar ik gokte erop dat er meer aan de hand was."

"En jullie hebben braaf liggen slapen zeker."

Els probeerde serieus te kijken, maar de combinatie van schaamte, ondeugend genot en toch wel wat schrik voor de reacties van anderen die het misschien ook hadden gehoord, zorgden ervoor dat haar stem lang niet zo zelfzeker overkwam.

"Schoonzusje, het spijt me dat te moeten zeggen, maar uw zusje heeft de laatste dag van haar regels, dus nee, bij ons was er niet zoiets als zitten spelen met mekaar, maar dat wil nog niet zeggen dat het bij ons niet gezellig was."

Ze zette zich terug recht. Toen pas merkte Jan onder haar slaapkleed de goed gevulde luier op. Blijkbaar was zij ook nog maar pas wakker.

"Komen jullie uit bed. De meesten zijn al wakker. Marthe en ik hebben onze tanden al gepoetst, en zij is nu Ella gaan wassen."

Els verdraaide zich onder Jan uit, dook naar beneden om hem met een natte tongzoen goeiemorgen te wensen, en kroop uit de dubbele slaapzak. Jan was vergeten dat ze gisteren op haar luier na naakt in bed had gelegen.

Nu deed ze haar t-shirt terug aan, nam haar toiletzak, propere onderbroek en rok, en wandelde naar buiten, onderaan niks anders dragend dan haar natte luier. Lies nam haar bij de hand, en hand in hand zag Jan de twee geluierde vriendinnen wegwandelen.

Jan, aangemoedigd door de durf van zijn vriendin, liet zich niet onbetuigd. Hij deed zijn pyjamabroek aan, nam zijn toiletzak en kroop ook uit de tent. Hij zag enkele tientallen meters voor hen uit Els en Lies de verzorgingstent binnengaan.

Op weg naar de tent dacht hij met plezier terug aan de avond ervoor. Els had hem genadeloos doen klaarkomen in zijn luier, en hij moest alle moeite van de wereld doen om zich stil te houden. Hij kwam uiteindelijk klaar terwijl hij op zijn buik lag, met zijn hoofd diep in zijn kopkussen verborgen om het toch maar niet te veel uit te schreeuwen.

Als toemaatje liet Els zich daarna vlot bedienen door Jan. Uit wraak probeerde hij Els te dwingen tot het maken van geluid, maar hij had de indruk dat zij er nog veel bedrevener in was dan hem om geen geluid te maken.

Wat hij ook probeerde, het bleef stil van haar kant. Of hij haar nu vingerde, haar borsten langs alle kanten beroerde met tong, tanden of handen, of haar kletsnatte vagina bewerkte met zijn tong terwijl hij haar luier opzij duwde, niets hielp. Hij vermoedde dat hij meer geluid had gemaakt dan haar.

De korte oversteek van hun tenten naar de tent met de verschoontafels werd op die manier al snel overbrugd, en met een gezicht vol binnenpretjes ging hij in de tentopening staan.

Ella kwam op hem af, zwaaide haar armpjes rondom hem en knuffelde hem, zich geen barst aantrekkend van het feit dat ze haar gezicht in een natte luier drukte.

Jan tilde haar boven zijn hoofd op, niet beseffend dat daarmee zijn pyjamavest omhoog kroop en de bovenkant van de luier nu heel zichtbaar werd voor de mensen die in zijn buurt stonden.