Winkelierster

HOOFDSTUK 38

Marthe staarde Mia met grote ogen aan. Mia voelde dat ze beet had.

"Laat me raden. Je vraagt je nu af hoe ik het in godsnaam weet van jou en Lies. Je zit met twijfels of Lies ook verliefd is op jou. En je zit met twijfels over het leeftijdsverschil, en het feit dat Lies nog minderjarig en ook nog meerdere jaren school moet doen.

Je weet ook niet hoe het dan moet met Ella, en of Ella het zomaar gaat aanvaarden dat er iemand anders is. Zal Lies bovendien wel een goede moeder zijn voor Ella ? En je zit misschien nog met twijfels over je seksualiteit, hoe het komt dat je nu ineens op een vrouw verliefd bent geworden, terwijl je daarvoor op mannen viel."

Mia ging naast Marthe zitten, zette haar middel- en wijsvinger onder Marthe haar kin, en duwde haar gezicht zacht naar boven zodat de twee elkaar aankeken.

"Zit ik een beetje juist met mijn veronderstellingen ?"

Marthe zei niets, maar haar ogen werden vochtig door de harde waarheden die Mia had uitgesproken. Ze had al enkele maanden geleden contact gekregen via een forum voor mensen met incontinentieproblemen met een vrouw, eerder een meisje, van zestien jaar. Ze hadden elkaar één keer echt ontmoet, in het weekend dat ze 'op Jan paste'.

"Je vraagt je waarschijnlijk ook af of Lies haar moeder, ik dus, het wel goed vindt dat haar zestienjarige dochter een relatie begint met iemand die al moeder is en zes jaar ouder is dan haar dochter.

En je weet ondertussen ook niet meer hoe je dit aan Jan moet vertellen. Je hebt waarschijnlijk schrik dat een relatie met Lies ook je vriendschapsrelatie met haar broer kapot zal maken. Weten je ouders al iets ?"

Door de meer zakelijke toon waarop die laatste vraag werd gesteld, lukte het Marthe zich wat te herpakken.

"Mijn moeder weet de essentie van de zaak, namelijk dat ik verliefd ben geworden op een meisje van zestien jaar dat ik via internet heb leren kennen. Zij ging het aan mijn vader vertellen.

Mijn beide ouders vertrouwen erop dat ik een juiste doordachte keuze maak. Ik weet dat ze me sowieso in mijn keuze zullen steunen. Ons Els weet het meeste details en steunt me ook."

Marthe had nu terug wat moed gepakt en richtte zich naar Mia.

"Mia, hoe ? Hoe in godsnaam ben je dat te weten gekomen ? Tot gisteren wist ik niet eens dat ze Lies heette, en zij weet ook niet wie ik ben. Wij kennen elkaars echte naam nog niet. Dat hadden we nog bewust verzwegen. We gebruikten voorlopig alleen onze internetschuilnamen Emmeke en Elleke."

Ze zweeg even.

"Ik weet zelf niet wat er de laatste tijd allemaal met mij gebeurt. Het is allemaal veel te complex geworden."

Het besef van de diepte van haar laatste zin deed Marthe volledig breken. De spanning die ze sinds de ontdekking van de dag ervoor had opgestapeld, kwam er nu uit waardoor ze oncontroleerbaar begon te huilen.

Mia wist dat ze Marthe eventjes moest laten inzinken en ging al een glas water halen voor zichzelf en voor Marthe. Toen ze terugkwam, zette ze zich naast Marthe, en nam haar in haar armen.

Pas na vele lange minuten kreeg Marthe zichzelf terug onder controle, en ging terug rechtop zitten zodat ze haar tranen kon drogen en haar neus deftig kon snuiten.

"Bedankt !", zei ze bedeesd tegen Mia. Het bleef lange tijd stil totdat Marthe Mia er op attent maakte dat ze toch graag antwoorden op haar vragen had.

"Ik ben je nu wel een serieuze uitleg verschuldigd. Ga maar goed comfortabel op de zetel zitten. Je mag gerust je benen op de zetel doen als dat prettiger voor je is. Ik vind dat zelf heel plezant."