Winkelierster

HOOFDSTUK 64

Jan werd wakker doordat hij een plotse druk voelde op zijn zij en iets wat op een hand leek dat door zijn haar ging. Het volgende wat hij voelde was een warme hand op zijn kaak en twee zachte lippen die zich op zijn mond zette.

"Goeiemorgen, Jan. Het is echt wel tijd om op te staan."

Nog voor Jan kon reageren voelde hij hoe Ella over hem kroop om het voorbeeld van haar moeder te volgen en haar natte lippen ook op zijn mond zette. Marthe kon niet anders dan glimlachen hoe Ella's kus natte speekselsporen had achtergelaten op Jan zijn mond.

"Nonke Jan moet opstaan."

Jan draaide zijn hoofd om met zijn hand zijn lippen wat droog te maken, maar veel uitzicht op de bovenkant van de binnentent was hem niet gegund. Hij kreeg net de tijd om zijn mond droog te maken, want op dat moment schoot Ella in actie.

Ella had besloten dat hij echt wel het bed uit moest en kroop bovenop hem om zijn slaapzak los te trekken. Ze ging vol op zijn gezicht zitten waarbij haar goed gevulde natte luier bloot kwam te liggen onder haar slaapkleedje en zich in Jan zijn neus boorde. Dat dit voor Jan een aparte ervaring betekende, kon haar geen barst schelen.

Enkele seconden lang kon Jan genieten van het intense aroma van een doorheen de nacht gevulde babyluier. Gelukkig voor hem had Ella vrij snel zijn slaapzak los en ging ze verder naar beneden, stelselmatig zijn t-shirt blootleggend.

Nog even later lag Jan volledig bloot en hadden Ella en Marthe ook uitzicht gekregen op de geluierde poep van Jan, die voor de eerste keer ook extra ingepakt was met een gele doorschijnende plastic broek.

"Heb je er last van gehad ?"

"Daar heb ik weinig kans toe gehad. Ik heb zelfs niet meer geweten dat jij gisterenavond bent vertrokken uit mijn tent. Ik ben als een blok in slaap gevallen en ben door jullie nu gewekt."

De herinnering aan de avond tevoren kwam terug. Voor ze zelf aan tafel zouden gaan, besloot Jan toch maar mee de avondrush van de kleintjes te doen. Alleen had hij niet gedacht dat het daar niet bij zou blijven.

Nog terwijl hij Ella klaarmaakte als laatste van de kookploegkinderen kwam Els de tent binnen. De jongste leeftijdsgroep stond op het punt om hun eerste nacht op het kamp in te gaan, en heel wat onder hen dienden nog langs de EHBO-tent te passeren.

Els vroeg Jan of hij het zag zitten haar een beetje te helpen, zodat ze sneller klaar zouden zijn. Al snel kwamen ze tot de conclusie dat het beter was dat Els zich zou bezighouden met de medicijnen. Bedplassers kon Jan verder helpen als de leden dit wilden.

Eén voor één werden de leden mee naar binnen genomen. Wel werd duidelijk dat Els heel wat meer tijd nodig had met de medicijnen. Zij moest natuurlijk in elke medische fiche gaan zien wat er juist moet worden ingenomen.

Het lukte Jan wel al snel om er de bedplassers uit te pikken. Een bedremmeld gezicht, naar beneden kijken en een enkel kind nog met een zakje met broekjes in de handen omdat de moeder vergeten was dit 's morgens af te geven, het was goed zichtbaar wie er pilletjes moest hebben, en wie de nacht niet droog zou doorkomen.

Jan nam hen apart in de ruimte met het bed, en hielp hen zo nodig het broekje aan te doen. Twee kinderen droegen nog luiers met kleefstrips, en waren meer dan blij dat ze op bed konden liggen terwijl Jan hen luierde.

Jan had trouwens niet onmiddellijk door dat de tweede groep die die dag was aangekomen zich aansloot bij de eerste groep. De zoektocht naar de medicijnen of het juiste pakje met luiers nam zoveel tijd in beslag dat het al tijd was aan de volgende leeftijdsgroep om zich klaar te maken.

Els had er ook niet beter op gevonden dan aan de leiding van die groep te zeggen dat Jan zich bezighield met de bedplassers. Gelukkig voor Jan ging het maar over enkele kinderen, wiens probleem trouwens voldoende gekend was bij hun leiding en er gemakkelijk werden uitgepikt.