Winkelierster

HOOFDSTUK 33

Jan liet het bad vullen terwijl hij bezig was met de avondroutine van Ella. Kleren uitdoen, luier uitdoen, op het toilet zetten en tanden poetsen. Ella liet het gelukkig goed toe. Toen haar tanden waren gepoetst, was het bad nog niet volledig gevuld, maar Ella klom gezwind het bad in.

Ze nam de badspeeltjes die aan de achterkant van het bad lagen, en begon ze onder de nog lopende kraan te houden. Jan vond het eerst wel oké wat ze deed, maar dit veranderde toen hij merkte hoeveel water er over het bad spatte.

Zijn broek was al behoorlijk nat geworden. Hij zette snel de kraan uit, maar voor Ella maakte dit niets uit. Vrolijk begon ze alle hoekjes en kantjes van het bad te ontdekken, met nog veel meer gespetter tot gevolg.

Pas na veel aandringen kreeg hij de kleuter rustig en kon hij het haar inzepen. Na de shampoo nam hij een washandje met douchegel en begon het meisje volledig te wassen. Ella liet het goed toe, maar Jan kon niet beletten dat ze zich in het water liet vallen toen hij "Klaar" zei.

Een grote golf water plensde over de rand van het bad. Niet alleen de vloer, maar ook Jan zijn broek was nu kleddernat.

Nadat Ella volledig was afgespoeld, nam hij haar uit het bad en zette haar op de vloerhanddoek die gelukkig aan de kant had gelegen en droog was gebleven. Hij deed de kaphanddoek op haar hoofd en bond die rond haar, waarna hij eerst zijn broek uitdeed.

Het had niet veel zin haar af te drogen terwijl zijn eigen broek droop van het water. Het afdrogen ging heel snel vooruit. Anders dan met andere dingen liet Ella goed toe dat Jan alles bij haar deed.

Toen hij Ella pakte om haar op het verschoonkussen te leggen, deed ze haar apenkuur nog eens over. Ze klemde haar naakte lichaampje rond zijn blote buik en borstkas. Dit gaf bij Jan een enorm warm gevoel. Zo'n soort onvoorwaardelijke liefde kon enkel zo'n kleine pruts laten voelen. Geen enkele volwassene kon daar aan tippen.

Hij legde haar neer en deed nog even neuze-neuze vooraleer hij haar luierde. Het gegiechel van Ella was zo smakelijk dat Jan het spijtig vond dat hij er mee moest ophouden.

Jan besefte dat hij geen proper rompertje voor Ella had. Er zat dan ook niet veel anders op dan er boven één te gaan halen. Hij nam Ella terug op zijn arm, en samen gingen ze naar haar kamer.

Voor een buitenstaander was het misschien een bizar gezicht. Hij met alleen een luierbroekje aan en zij met haar luier, maar voor de twee was er geen vuiltje aan de lucht. Het was aan Ella duidelijk te zien dat zij genoot van zijn warmte en aanraking.

Boven aangekomen nam Jan een propere romper, maar toen hij deze wou aandoen, riep Ella luid "NEEN !", en kroop terug in haar apenhouding tegen Jan zijn borstkas.

"Heb je het dan niet koud, meisje ? Ik wil niet dat je ziek wordt."

Uit de vele neens die ze zei en murmelde was duidelijk dat ze op dit moment geen romper wilde.

"Dan maar niet !"

Hij ging met zijn aapje terug naar beneden.

Hij zette haar voor de televisie en deed één van de fleecedekens over haar. Hij ging naar de keuken om haar fles klaar te maken, en daarna naar de badkamer, of wat daar van overschoot. Hij vond het woord 'bad'-kamer op dit moment heel toepasselijk.

De grootste plassen droogde hij op, maar hij zou moeten verder doen nadat Ella in bed lag. Hij vond nergens haar pyjama, maar bedacht zich dat ze waarschijnlijk enkel een romper aan had in bed. Dat was nu al warm genoeg.

Toen Jan met de fles aankwam in de woonkamer zag hij dat Ella al onderuitgezakt lag in de zetel. Die had niet veel meer nodig om in dromenland te zijn, maar dat kon ook moeilijk anders na die zwempartij in de badkamer.