AYKIRI SEVGİLİM +18(TAMAMLANDI)

17. Hatalı Öpücük

İyi okumalar...

Odama çıkarken içimdeki tek pişmanlık onu fırsattan istifade öpmemek olmuştu.

Belkide henüz geç değildi...

Yukarı giderken aklımdan Azrayı silemiyordum. Hep bir yanımda o vardı.

Odama geldiğimde gözüm yan odaya kaydı.

Azranın odasına.

Kapıya doğru yaklaşıp dinlediğimde ses gelmiyordu. Uyumuş olma ihtimalini düşünerek kapıyı açtım.

Yatağı boştu. Kafamı banyoya çevirdiğimde ise ışığın yandığını gördüm.

Demek banyodaydı ve sonrasında oradan benim havlularımla çıkacaktı. Bu düşünce hoşuma gitmişti.

Çalışma masasının sandalyesini odanın karanlık köşesine çekip oturdum. Çıkmasını bekliyordum. Oldukça uzun zaman içerde kaldığına eminim.

En sonunda kapı açıldı ve saçlarını kurulayarak banyodan çıkmıştı. Yatağın yanına kadar geldiğinde beni hala fark etmemişti. Dolabının kapağını açıp kıyafet seçerken yerimden kalktım ve arkasından yaklaştım.

Korkup çığlık atacağını tahmin ederek önce ağzını kapattığımda ellerini kollarıma sarıp çekmeye çalıştı.

-"Korkma Azra benim. Bağırma diye kapattım ağzını" dediğimde rahatladığını anlamıştım.

Ellerimi çekince yüzünü bana dönmek istediğinde engel olup beline sarıldım. Bunu yapmamla kasıldı ve titrek bir sesle konuştu.

-"Kerem ne yapıyorsun? Gördüğün gibi müsait değilim ve-"

-"Sadece seni görmek istedim...hem sen neden benim havlumu kullanmıyorsun?Üzerindeki kimin?" derken onun bedeninin her yerini baştan başa incelemiştim. Islak omuzları ve bacakları gözümü karartmama sebep oluyordu.

-"Yeni aldım seninkileri yerine koyacağım"

-"Hayır onları kullanmanı istiyorum. Hatta şimdi bunları çıkaralım" diyerek elimi havluya götürdüğümde elimi sıkıca tutup engelledi.

-"Yapma"

-"Azra...elimi bırak. Bir şey yapmayacağım"

Sinirle yüzünü bana dönerken elleriyle hala havluyu tutuyordu.

-"Zaten bir şey yapamazsın bana"

-"Öyle mi düşünüyorsun?" derken sinsi bir gülüş attım. Tek kaşımı kaldırıp onu izlediğimi belli ederek her yerine göz gezdirdim.

-" E-evet" derken kendisi de emin değildi.

-"Madem sana bir şey yapamam öyleyse şu havluyu çıkar ve sana verdiklerimi kullan"

-"Senin önünde bunu yapamam" dediğinde yine gözlerim kararmıştı.

Kerem kendine gel. Asla aklından geçenleri yapma. Sakin ol oğlum.

Yapamıyorum bu çok zor. O önümde böyle dururken kendime engel olmak çok zor.

Onu ani bir hareketle kucakladığımda küçük bir çığlık atmıştı. Kollarını boynuma düşmemek için sarıp sıkıca tutunuyordu.

Yatağa yatırana kadar binbir türlü küfür yemiş olmak umrumda değildi.

Onu istiyorum.