AYKIRI SEVGİLİM +18(TAMAMLANDI)

74. Aşkın Büyüsü

Yıldıza dokunmak serbest :)

Bölümü hemen atmak adına düzenleme yapamadım. Yanlış yazılmış kelimeler olabilir takılmayın.

Keyifli okumalar...

-Seni seviyorum Kerem" deyip derin bir nefes aldım.

Artık buluşmaya hazırım

Hadi Azra korkma denizden...orada sevdiğin adam var.

Tek yapman gereken iki adım daha atmak. İki adım sonra Keremin kucağındasın. Sonsuz aşkın kucağında...

Ellerimi iki yana açmış beklerken işittiğim sesle gözlerimi araladım.

Rüya mıydı yine?

Eğer rüyaysa hiç uyanmak istemedim.

-"Azra!"

Ahh benim biricik sevgilim. Sesini o kadar özledim ki. Merak etme geliyorum yanına...kollarına.

-"Azra Dur!"

Bu kez duyduğum ses daha gerçekti. Daha yakından ve canlı...hayal gibi değildi.

Kolumu tutup çeken bir elle uçurumun kenarından çekildim. O el sanki beni ölümün elinden koparırcasına almıştı.

Hissettiğim sarsıntı ile birisinin göğsüne kafamı dayamıştım. Artık uçurumdan uzaktaydım.

Kimdi bu?...tanıdık koku...

Gözlerimi kaldırıp güzel yeşilleri gördüm.

Kerem!

Yanaklarımı okşayan soğuk ellerle içim ürperse de hiç şikayetçi değildim. Keremin aralıksız söylediği şeyleri net duyamıyordum. Sanki uzaktan boğuk bir ses gibiydi.

Soğuk terler dökerek bayılmadan önce zar zor konuştum.

-"Kerem...ölmedin"

-"Ölmedim güzelim özür dilerim...özür dilerim.. Korkut arabayı buraya yaklaştır..." devamında söylediklerini duyamadan kendimi gerçek Keremin kollarına bıraktım. Hayal değildi. Sonunda...

***

Bedenimde hissettiğim sıkı eller ile gözlerimi araladım. Birisinin yatağındaydım. Ve tam arkamda bana sarılan biri vardı. Hava kararmıştı. Üzerimdeki yorganı açıp arkamı döndüm.

Kerem!

Bir anda yaşadıklarımı hatırlamıştım. O ölmedi...yanımda...kollarımda.

Çekingen hareketlerle yanımda uyuyan adama baktım. Aşık olduğum adama...

Seni asla bırakmayacağım Kerem. Asla.

Kapalı gözlerine parmaklarımı dokundurup sevdim.

Gözlerinin rengini görmeye ihtiyacım vardı. Ama onu uyandırmak istemedim. Gözlerimden akan yaşa engel olamıyordum. O ölmemişti.

Küçük bir iç çekiş ile ağladığımda Kerem gözlerini aralamıştı.

Ağladığımı görüp yerinden doğruldu ve bana sarıldı. Sıkı bir sarılmaydı bu.

-"Güzelim...üzgünüm. Ağlama lütfen"

-"Seni seviyorum Kerem yemin ederim ki seviyorum"

-"Bende seni seviyorum Azra"

Bir süre kafasını göğsüme koyup sarıldı. İç çekişlerimi duydukça bedenimi sıkıyordu.