AYKIRI SEVGİLİM +18(TAMAMLANDI)

30.-Bu Bir Ziyaret Değil

Saat gece 00.00

Tam olarak yeni bir gündeyiz. Bugün benim için biraz önemli.

O yüzden sabah uyandığınızda bu bölümü okuyup keyiflenebilirsiniz.

Tahminimce 20 kişilik bir okuyucum var. Hepinize günaydın ve iyi geceler.

Keyifli okumalar...

Okuduğum mesajlarla kan beynime sıçramıştı. Bu Tuna denen piç benim Azramı tehdit ediyordu. Benim miniğimi üzüyordu.

İçimde oluşan öldürme istediğini bastırarak telefonu yerine bırakıp Azranın odasından çıktım. Salona indiğimde kendime tekrar bir içki doldurup düşünmeye başladım. Onu öldürsem Azra bana kızar mıydı acaba? Onu sevmiyor eminim ama...

Azra ile ilgili her şeyi araştırmıştım. Tabi ki bu araştırmalarımda Tuna Yalçına da rastladım. Azrayı birçok kez aldatmış ve en sonunda da yakalanmış bir piçti kendisi.

Tatil yerlerinde alevli şortlar giyerek gezen bir adam olduğuna emindim.

Üstelik bu kişi bir zamanlar çok saygın ve iyi kazanan bir öğretim görevlisiydi. Ancak bir öğrencisine yaptığı sarkıntılık olay olunca işinden atılmıştı.

Şu an yıkık bir hayat yaşıyor ve beş parasız bir şekilde bulduğu işlerde çalışıyor.

Azra bu sarkıntılığı duyunca bu piçe tekmeyi basmıştı. Bir senedir farklı zamanlarda onu taciz ettiğini biliyordum. Bende kaldığından beri böyle mesaj ve aramalar almadığına emindim. Ancak o gün Azranın gözlerindeki üzüntüyü görünce bir şeylerin ters gittiğini anladım. Bu şeyin olmaması için dua etsem de yine bu sapık adamın tacizine maruz kalıyordu.

Saat gece yarısını henüz geçmişken Aylanın odasına ilerleyip kapıyı tıklattım. Can ve Ayla hala uyumamıştı.

-"Can...buraya gel işimiz var"

-"Ne işi abi? Hemde bu saat-"

-"Gel dedim Can"

Can ciddi olduğumu anlayıp yerinden fırlayarak yanıma geldi. Birlikte salona inerken Aylaya orda kalması için uyarıda bulundum.

Salona geçip büyük pencerenin yanındaki masaya oturduk.

-"Can...evinin anahtarını Metine ver. Bilgisayarlarını ve diğer eşyalarını alacak"

-"Tamam abi ama acelesi yoktu"

-"Hayır acelesi var...bir işimiz çıktı"

Yarım saat sonra Metin ve birkaç adamı ellerindeki ekipmanlarla içeri girdi. Masaya bırakıp gidecekleri sırada Metine seslendim.

-"Metin...bekle bir işimiz var. Geç otur" diyerek sandalyeyi işaret ettim.

Can bilgisayarı açarken hala soran gözlerle bana bakıyordu.

-"Can bu gece uyumak yok...sabah olmadan bu işi bitireceğiz. Sen yerini bulacaksın...biz de Metinle halledeceğiz"

-"Neyin yerini bulacağım abi?"

-"Tuna Yalçın...telefon numarası ve hakkında birkaç sikik bilgi dışında elimde bir şey yok. Evini bulabilir misin?"

-"Kolay abi...ne yaptı peki bu adam?"

-"Azrayı tehdit ediyor...hemde beni öldürmekle" dediğim sırada Canın gözleri öfkeyle büyümüştü.

-"Şu an o adama acıyorum" deyip işe koyuldu. Yaklaşık iki saat boyunca uğraştıktan sonra yaşadığı ev de dahil hakkında merak bile etmeyeceğim birkaç gereksiz bilgiyi öğrenmiştim.