72. Evdeki Kim?

14.9K 625 98
                                    

Satır arası yorumlarla fikirlerinizi belirtebilirsiniz.

Umarım beğenirsiniz.

Keyifli okumalar...

Ambulansın içinde yarı baygın halde yatarken elimi sıkan Furkana baktım. Şefkatle yanımda oturuyordu. Hemen dibimde duran sağlıkçı kadın kolumdaki damar yoluna bir ilaç enjekte ederken zor çıkan sesimle sordum.

-"Bu ilaç ne?" fısıltı gibiydi sesim.

-"Sakinleştirici. Merak etmeyin iyi olacaksınız" dedi gülümseyerek.

İlacı vermesini engelleyip elini uzaklaştırdım. Diğer elime de sümük gibi yapışan Furkanı engellemeye çalışıyordum.

Ambulans haraket etmiyordu. Hala uçurumun kenarındaydık. Furkana ambulansı terk etmesi için çok fazla bağırıp küfür etmem gerekiyordu.

Ambulansta görevli kadınla yalnız kalınca ona doğru bakıp konuştum.

-"O dalgıç için mi gelmişti bu ambulans"

-"Hayır o hastaneye götürüldü çoktan. Sanırım omzundan birkaç ameliyat geçirmek zorunda kalacak. Bu lodosta denize girmek büyük cesaret işleri zor olmalı"

Gözümden akan yaşla sedyeden kalktım.

Kerem...seni bulacağım.

Dışarı çıkıp sendeleyerek Tarıkın yanına gittim. Herkes bir köşede olay yeri fotoğrafı çekmekle meşgulken Tarık denizi izliyordu.

-"Tarık...o öldü mü sence?"

Bana anlamsız bir gözle baktı. Sanırım hissettiğim şeyi anlamıyordu. Kereme olan aşkımı bilmediği için olabilirdi.

-"Azra...o çoktan öldü. Biz onun canlı halini aramıyoruz ki. Cesedini arıyoruz" dedi duygusuz sesiyle.

Duyduklarımla tekrar yere dizlerimin üzerine çöktüm.

Tarık afallamış halde eğilip beni kollarının arasına aldı.

-"Azra sen iyi misin? İlaç vermediler mi sana? Biliyorum yaşadıkların çok zor o adam sana-"

-"Tarık" dedim yıkılmış sesimle.

O adam bana zarar vermedi. O bana hep iyi davrandı. Bunu demeliydim.

-"Neler oluyor?" dedi merakla bana bakarak.

-"Tarık ben ona aşığım" dediğimde gözleri büyümüştü.

Bunu beklemediği aşikardı. Kollarımı tutan elleri bir anlığına daha çok sıktı beni.

-"B-ben bilmiyordum...üzgünüm" dedi bana bakmayarak.

Aynı anda delil torbasına koyulan beyaz bir şey görmemle yerimden fırlayıp görevlinin yanına gittim.

Elindeki paketi alıp baktım.

Bu...prenses mendili.

Keremin bana verdiği mendil...üzerinde hala göz kalemimden kalma birkaç silik iz var. Islak olsa da anlaşılıyordu.

-"Bunu nerden buldunuz?" dedim görevliye bakarak.

-"Dalgıçlar kayalıklara sürüklenmiş halde buldu. Kanıt olabile-"

-"Kanıt değil bunu bana Kerem vermişti."

Aynı anda Tarık elimdeki paketi alıp konuştu.

AYKIRI SEVGİLİM +18(TAMAMLANDI) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin