AYKIRI SEVGİLİM +18(TAMAMLANDI)

41. Yolculuk

Oy ve yorum bırakmayı unutmayın. Kitap hakkındaki görüşleriniz neler?

Keyifli okumalar...🐤

-"Nereye gidecekmişiz?" dedim öfkeyle bağırarak. Artık sinirlerimi kontrol edemiyordum.

Bu eve gelirken bana 'seni bodruma hapsetmeyeceğim merak etme' diyen adam evet bodruma hapsetmemişti.

Eve hapsetmişti!

Kerem keyifle sorumu cevapladı.

-"Annemin yanına...bakalım Zeynep Sultan bizi özlemiş mi?" dediğinde şaşkınlıktan dona kalmıştım.

Annesi...

Sahi anlatmıştı.

'...Bize hem anne oldu hemde baba...'

Kulağımda o günki sözleri yankılanıyordu. Babasının hayatta olmadığı ve annesinin onlara baktığını söylemişti. Sonradan bir daha bu konu hakkında konuşmamıştık.

Ama neden oraya gidiyorduk ki?

-"Kerem...artık anlamalısın...seninle gelmeyeceğim" dedim sakin bir tonda.

O gün o kadının sesini duymuştum. Ona sevdiğini söylemişti. Aynı zamanda da bana söylemişti.

Kendini tam anlamıyla aptal gibi hissediyordum. Ancak şu an düştüğüm o konum umrumda değildi. Tek umursamadığım ona aşık olmanın verdiği acıydı.

Neden onu sevdim ki?

Keremin beni kandırmış olduğunu hissediyordum. Belki de sonradan bir çok kadın çıkıp aynı şeyleri söyleyecekti. Bunu düşünmek beni kahrediyordu.

-"Azra...sana şu ana kadar hep kibardım. Kısa süreliğine bu durum değişecek üzgünüm. Seni korumak için yapıyorum. Şimdi üzerindeki parti kıyafetini çıkar ve rahat bir şeyler giy. Birazdan çıkacağız"

Üzerime baktığımda hala kırmızı elbiseyle olduğumu gördüm. O hengamede değiştirememiştim.

Onunla konuşmamak en iyisiydi. Sanki o yokmuş gibi sustum.

Kerem bir süre sessiz kaldı. Sadece çatık kaşları ve öfkeli gözleri ile beni izliyordu.

Neden öfkeliydi ki? Asıl kızması gereken bendim.

-"Azra!! Çabuk üzerini değiştir ve aşağı gel. Yoksa ben değiştirmek zorunda kalacağım" derken arkasını dönüp odadan çıkmıştı.

Bacaklarım titriyordu. Neden ısrarla onunla gelmemi istiyor ki?

Siktir olup gitsin istediği yere.

Gözyaşlarıma engel olarak ayağı kalktım. Ağlamak istemiyorum. Şimdi olmaz.

Banyoya girip makyajımı temizleyerek üzerimdeki elbiseyi çıkarıp attım.

Aynadan çıplak haldeki bedenime bakarken biraz zayıfladığımı farkettim. Kısa süreli hastalıkta iştahım kapanmıştı.

Dolapta kalan birkaç kıyafetime bakıp rahat bir şeyler giydim. Saçlarımı küçük bir topuz ile ensemde topladım.

Bu kısacık işimi acelesiz yaptığım için oldukça uzun sürmüştü. Sanırım yarım saattir böyleydim.

Odamın kapısı tıklatılınca oturduğum yataktan kalktım.

Gel dememi beklemeden içeri dalan Kereme baktım.

Yavaş adımlarla yanıma yaklaştı. Ellerini cebine koyup kafasını eğmişti.