AYKIRI SEVGİLİM +18(TAMAMLANDI)

36.-Oyun

Sonraki bölümlerde olaylar kızışacak.

Bugünün ikinci bölümü.

Keyifli okumalar...

Pelinin söyledikleri beynimdeki son mantıklı düşünme hücresini de yok etmişti. Tek istediğim o Ranayı öldürmekti. Benin Azramı öldürmekle tehdit ediyordu. Buna asla izin veremezdim.

Azranın yanına uzanıp ateşini kontrol ettiğimde normalde döndüğünü görünce biraz rahatlamıştım. Dünden beri zar zor yemek yemişti. Nadiren gözlerini açıyordu. Ki o zaman da midesindekileri boşaltıyordu. Çok güçsüz kalmıştı.

Ancak şu an renginin biraz daha düzeldiğini görmek içimi rahatlatmıştı. Sabaha kadar başında nefes alışını izledim. Sakin ve küçük nefesler alıyordu.

İzlediğim en güzel şey olabilirdi.

Saat sabah 5 olmuşken hiç uymadığımı farketmiştim. Gözlerim bana ihanet edip kapanmak istiyordu. Yattığım yerden yavaşça kalkarak odamın kapısını kilitledim. Ben uyurken Azranın gitmeye çalışmasından korkuyordum. En kötüsü de bu evden çıktığı an başına kötü bir şey gelebilirdi. Artık onu daha fazla korumak istiyordum.

Anahtarı cebime atıp tekrar Azranın yanına uzandım. Uykusuzluktan kanlanmış gözlerime daha fazla karşı koyamadım. En son gördüğüm şey Azranın güzel boynu ve siyah saçlarıydı. Sonrasında güzel bir uykuya kendimi teslim ettim.

Birkaç tıkırtı ve çekmece sesi ile gözlerimi araladığımda Azranın yerinde olmadığını gördüm. Göz ucuyla saate baktığımda 10' a geliyordu. Daha erken kalkmayı planladığım için telaşla etrafıma bakındım. Azra ayaklanmış ve çekmeceleri kurcalıyordu.

-"Azra...güzelim"

-"Bana güzelim deme pislik! Nasıl getirdin beni buraya? O kapıdan çıktığıma eminim"

Yattığım yerden doğrularak ona baktım. Saçı dağılmış ve gözleri kızarmıştı. Hastalığın etkisi geçtiği için de dili fazlasıyla uzamıştı.

-" Evet Azra dün neredeyse benden kaçacaktın. Ancak kapıdan çıktığın anda bayıldın. Çok fazla ateşin vardı. Dünden beri ateşini düşürmeye uğraşıyoruz"

-"Senden yardım istemedim...her neyse sağ ol...şimdi gideceğim kapıyı aç"

-"Olmaz" dedim düz bir sesle. Bunu derken oturduğum yerden tekrar yatağa uzanıp elimi başımın altına koymuştum. Bana nasıl bir işkence çektireceğini merak ediyordum.

-"Ne demek olmaz? Anlaşmıştık gideceğim"

-"O elinde silah varken geçerliydi Azra...kendine zarar verseydin ben biterdim...kesinlikle biterdim"

Azra tekrar çekmeceye yönelip öfkeyle bir şeyler arıyordu.

-"Boşuna arama Azra. Tekrar kendine bunu yapmana izin veremem. Beni kendinle tehdit etme. Çünkü karşı koyamayacağım tek şey sensin. Bu yüzden silah da dahil kesici aletleri uzaklaştırdım"

Azra bakışlarını çekmeceden bana kaydırdı. Gözlerindeki öfkeyi görebiliyordum. Tehlikeliydi. Her an beni avucunun içine alabilirdi. Ve bu kesinlikle harikaydı.

-"Seni...seni..." sinirden konuşamıyordu. Gülmemek için yoğun bir mücadeleye girişmiştim.

-"Seni döverim Kerem" deyince dayanamayıp gülmüştüm. Aslında seni öldüreceğim demesini beklerken bana kıyamadığı için döverim diyordu. Ah canım...