39.-Onu Seviyorum

28.6K 875 62
                                    

Keyifli okumalar...

Dayanamayarak dizlerimin üzerine çöktüm. Tıpkı Azranın gitmek istediği gün ki gibi çaresizdim.

Ciğerlerim yanana kadar haykırdım.

-"AZRAA!"

Artık zaman durmalıydı.

Azranın kalbi yerine zaman, evren, kainat durmalıydı. Ama o kalp atmaya devam etmeliydi.

Beni sonsuz aşkın kucağında alıp sonsuz azap ve kedere sadece Azram atabilirdi.

Onun hiç solmayacak sandığım gülüşü benim tek kaynağımdı. Yaşam kaynağım...

Şimdi o solmaz sandığım gülüş bir nergisin soluşu gibi yitip gidecek miydi?

O güzel gözler sonsuzluğa kadar kapanacak mıydı?

Ona daha çok kilitlenmeliydi gözlerim. Keşke her saniyemi onu izleyerek geçirseydim dedim. Tek dileğim Azranın gülüşü ve gözleri...

Kalbimin verdiği acıya daha fazla katlanamayarak göz yaşımın akmasına izin verdim. Dizlerimin üzerinde kıvranıyordum. Kalbime yediğim bir kurşun gibiydi. Nefessiz bırakıyordu. Ama öldürmüyordu.

Ölmeyi diledim.

Haykırarak ağladım. Gözümden akan yaşlarla karşımdaki görüntüye baktım. Metinin o güzel siyah saçları okşuyordu. Ardından Metinin sesini duydum.

-"Uyan! Lütfen ölme..."

Ölmek....

Ölüm...

Hiç yakışmıyordu.

Sanki son nefesimi verircesine bağırdım.

-" Azraa!"

Ağlayarak haykırışımı tüm dünyanın duymasını istedim. Herkes duysun...onun gitmesini istemiyorum...beni bırakmasını istemiyorum.

Alnımı güçlükle yere koyarken arkamdan işittiğim sesle ruhsuz bedenime üflenmiş bir ruh gibi hayat buldu bedenim. Yavaşça ve ezikçe yerimden doğruldum.

-"Kerem" sesi duyduğumda kafamı arkama çevirip baktım. Tanıdık o abanoz gözlere baktım.

Bakışlarımın en güzel karşılaşması onun gözlerinde oluyordu. 

-"A-azra" dedim güç bela. Gözleri hüzünlü ve korkmuştu.

Yerimden fırlayıp onun yanına koşup sarıldım.

-"Azram...güzelim...ölmedin...ölme.  Beni bırakma"

Onu o kadar sıkıyordum ki rahatsız bir tonda konuştu.

-"Kerem canımı yakıyorsun" deyip elimden kurtulmaya çalıştı.

Onu saran ellerimi gevşetip baktım. O iyiydi. Sadece korkmuş ve titrek bir halde Metine bakıyordu. O burdaysa öyleyse yerdeki kadın kimdi?

Hızla Metinin yanına koşmaya başladım. Görüş alanıma giren saçlarla Metinin kollarındaki kişiye baktım. Kadının üzerine iri bedenini siper etmişti.

Sema!

Metinin kollarındaki Semaya baktığımda krem rengi mini elbisesinin kanla kaplandığını gördüm. Metin sıkıca sarılmıştı.

-"Can...ambulansı ara" diye bağırdım güç bela.

-"Yolda abi" dedi Can Aylayı oturduğu yerden kaldırarak.

AYKIRI SEVGİLİM +18(TAMAMLANDI) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin