AYKIRI SEVGİLİM +18(TAMAMLANDI)

31.-Arıza Biri

Bölüm +18 sahne içerir. Rahatsız olabilecekler için uyarı koydum. İsterseniz orayı atlayabilirsiniz.

18 yaştan küçükseniz orayı lütfen atlayın.

Keyifli okumalar...

Uyandığımda Keremin yanımda olmamasına şaşırmıştım. Yinede kendi odasında olması işleri daha kolay kılıyordu. Aylaya ve diğerlerine yakalanmayı istemezdim. Asla.

Banyoya gidip berbat haldeki yüzüme baktım. Şişmiş gözler ve dağınık saçlar...

Sıcak bir duş almak bedenime iyi gelecekti. Uzun süre akan sıcak suyun altında kaldım. Sadece ruh gibi dikilmiştim. Suyun bedenimden akmasına izin veriyordum.

Kendime olan öfkemi dindirmek istiyordum. Nasıl olur da geçmişte böyle aptalca biriyle birlikte olabildim. Takıntılı bir pislik. Düzenli aralıklarla sonsuz sayıda aramaları ile beni huzursuz esen bir pislik.

Utanç verici.

Onun bana karşı böyle ileriye gidebilmesini anlayamıyorum. Benden korkması gerekirdi. İstediğim an onu kodese tıkabilirdim. Belki uzun süre onu orda tutamazdım ancak kısa süreli hapis bile onu korkutmalıydı. Ancak o arsız gibi bunu umursamıyordu.

Geçmişimdeki erkeğin bir tacizci olduğunu bilmek midemi bulandırıyordu. Gerçek anlamda kusmak üzereydim. Midemin yandığını hissedince hızla duştan çıkıp klozete yöneldim. Dün yediklerimi çıkarmadan önce kendime engel olmak istesem de bu çok zordu. Bedenime havluyu alıp yüzümü yıkadım. Tam anlamıyla bitmiş ve yıkık gibiydim.

Üzerimdeki havlu bedenimin sadece bir kısmını sıcak tutuyordu. Açıkta kalan yerlerimde üşüme hissi ile ürperdim. Dolabımdan birkaç kalın kıyafet çıkarıp üzerime geçirdim. Saçlarım hala ıslaktı. Sadece bir havlu ile onları da halletmeye çalıştım. O kadar halsizdim ki. Tekrar yatağa dönmeyi bile düşündüm. İstemeyerek odadan çıkıp etrafa baktım. Hiçkimsenin kapısı açık değildi. Merdivenlere yönelip acele etmeden aşağı indim. Ağır çekimde yürüyor gibiydim. Mutfağa gittiğimde Ayla ve Canı kahvaltı hazırlarken gördüm.

-"Günaydın Azra" dedi Canın enerjik sesi. Fazlasıyla mutlu gibiydi. Sanırım Ayla ile vakit geçirmeyi seviyordu.

-"Günaydın size de " diyerek onlara yardım etme ihtiyacı duydum. Ancak bunu yapmak o kadar zordu ki. Bedenim halsiz ve hissizdi.

Ayla halimi görüp anlamış olacak ki telaşla sordu.

-"Azra iyi misin? Hasta gibisin"

-"İyiyim sorun yok" deyip sahte bir gülümseme ile cevap verdim. Biz bunları konuşurken içeri Sema girmişti. Onun oldukça erken kalktığını üzerindeki kıyafetlerden anlıyordum. Oldukça şık ve rahat giyinmişti.

Ben oturduğum yerden kalkamazken o ise fazla atılgan bir şekilde kahvaltıya yardım etti. Dün ki rezaletim aklıma gelince ona bakmaya utanıyordum. Onu Keremin yanında görünce ölesiye kıskanmıştım.

Kereme aşık mı oluyorum?

Benim aksime Sema beni izlemekten geri durmuyordu. En sonunda yanıma gelip elini alnıma bastırarak konuştu.

-"Ateşin mi var? Sanırım üşüttün dinlensen iyi olur" diyerek bana hemşire olduğunu hatırlatmıştı.

Fazlasıyla kibar ve düşünceli biriydi. Onu terslemek istemedim. Her ne kadar ona karşı hala istemsizce kıskançlık duysam da.

-"Hayır iyiyim sadece halsiz hissediyorum"

Beni uzun süre süzdü. Sonra bir anda aklına bir şey gelmiş gibi konuya girdi.