AYKIRI SEVGİLİM +18(TAMAMLANDI)

46.Gerçekler

Günün ikinci bölümü.

Hikayeyi beğendiniz mi? Yorumlarınızı merak ediyorum.

Keyifli okumalar...🐤

Üzerimizdeki kıyafetlerin ıslanması ve daha da önemlisi at tezeği kokması sebebiyle aracı bir avm'nin otoparkına park ettim. Azra bana komik bir bakış atmıştı.

-"Ne yani Kerem? Sürprizin avm mi?"

-"Hayır güzelim. Şu üzerimizdeki kıyafetlerden kurtulalım diye buraya geldim. Hadi in de kuru bir şeyler alalım" deyip arabadan indim.

Azra üşümüş olacak ki titreyerek yanıma geldi. Üzerimdeki ceketi ona verip sarıldım.

-"Özür dilerim üşümene izin verdim"

-"Bu kadar büyütme Kerem hadi hemen ne alacaksak alalım. Dondum"

Küçük bir gülücükle onu avm ye yönlendirdim.

Abiye satılan bir mağazadan içeri girdiğimizde Azra heyecanlanmıştı.

-"Niye buraya geldik? Abiye-"

-"Akşam yemeği yiyelim istiyorum. Onun için istediğim elbiseyi seç. Bende bir takım alacağım. Ama güzelim...çok vaktimiz yok. Acele edersen-"

-"Tamam. Asıl sen acele et ben hızlıyımdır"

Azranın bu sözünün üzerinden bir saat geçmişti. Gerçekten de hızlıymış doğrusu (!)

Ben üzerimdeki siyah takımın ödemesini yaparken Azra hala kıyafet deniyordu.

En sonunda kabine gidip kapıyı tıklattım.

-"Hadi güzelim. Acele et demişti sana"

-"Daha yeni geldik Kerem. Rahat bırak da giyineyim"

-"Güzelim...bir saat oldu"

Bunu dememle Azra kabin kapısını açıp şaşkın bakışlarla sordu.

-"O kadar oldu mu ya?"

Ona gülerek evet anlamında başımı salladım.

Üzerindeki siyah askılı mini elbiseye bakınca adeta büyülenmiştim.

-"Bunu alalım Azra. Sana çok yakışmış"

-"Hemen gidelim diye yalan söylemiyorsun değil mi?"

Ben mi? Asla.

-"Hayır tabiki canım. Gerçekten yakışmış "

Azra emin olmayarak tekrar aynaya bakıp konuştu.

-"Bilmem ki"

-"Hadi Azra...bu elbiseyi ben sana almak istiyorum. Ama artık çıkalım güzelim"

-"İstem-"

-"Azra! Şuraya bayılacağım az kaldı. Şekerim düştü kızım yemek yemem lazım"

-"Ah önceden söylesene. Tamam hadi çıkalım"

Sonunda.

Trabzon'un en lüks oteli Grande'ye geldiğimizde Azra kafasını kaldırıp neredeyse 30 katlı binaya baktı. Burası daha çok iş adamlarının sıkıcı sohbetler ve toplantılar yapmak için geleceği bir yerdi.

Tursitlerin eğlenmek için geleceği o mekanlardan değildi. İçerisi ağır ve Fransız tarzı mobilyalarla döşenmişti. Loş ışıkla aydınlatılan holden içeri girdiğimizde Azra hala etrafı izlemekle meşguldü. Lobiya yaklaşıp resepsiyoniste doğru yürüdük. Bir yandan da büyülenmiş gibi etrafına bakınan Azrayı düşmemesi için belinden tutuyordum.