AYKIRI SEVGİLİM +18(TAMAMLANDI)

60. Kibar Ol!

Umarım beğenirsiniz. Yorumlarınızı bekliyorum.

Keyifli okumalar...

İstanbula geldiğimiz gibi böyle bir şeyin olacağını biliyorudum. Ama Rananın Aylayı kaçırabileceğini hiç düşünmedim. Onun Aylayla bir derdi yoktu. Tek istediği Azraydı.

Öfkeyle direksiyonu sıkarken bağırıp küfür etmemek için kendimi zor tutuyordum. Yanıma Azra vardı ve onu korkutmayı hiç istemiyordum.

Gaza kökleyip kısa zamanda eve gelmiştim. Öfkeden gözümün önünü bile göremiyordum.

Siktir. Kendimi çaresiz hissediyorum.

Aracı evin önine park edip Azrayı beklemeden içeri koştum. Kapıdaki korumaların bazıları Korkutla gitmişti. Kalanlara bakıp seslendim.

-"Sakın buradan ayrılmayın. Gözünü dört açın eğer şüpheli bir şey olursa anında haberim olacak"

Adını hatırlayamadığım bir tane çocuk tamam derken ben çoktan eve girmiştim.

Azra da nefes nefese peşimden koşsa da şu an tek düşünebildiğim Aylanın güvenliğiydi.

Salonda Pelin, Melis ve Burak beni karşıladı. Melis hafif ağlamaklı bir sesle gelip sarıldı.

-"Kerem...Kerem o kadın Aylayı kaçırdı ve..."devamında susup ağlamakla yetindi.

Ben Melisin sarılmasına karşılık verip onu teselli edecek halde değildim. Peline bakıp konuştum.

-"Korkut nerede şimdi?" dedim çatık kaşlarımla.

Pelin dikildiği yerden gözlerini kaçırıp cevapladı.

-"Seni aradı ve ulaşamayınca beklemek yerine Rananın izini sürmeye gitti. Doğu ve Can da ona eşlik ettiler"

Hay sikeyim...telefonu arabada unutmasaydım böyle olmazdı.

Gözlerimi sıkıca yumup kafamı geriye attım. Bu sürtük Ranayı önceden öldürmeliydim.

Sonra aklıma gelen şeyle Melisin sarılmasını bırakıp Peline yaklaştım.

-"Ayla tek değildi. Nuri ne halt yemeye onu yalnı-"

-"Kerem! Nuri yaralı...Aylayı korumaya çalışmış" dedi Pelin sert sesiyle. Sanki beni azarlar gibiydi.

Haklıydı da.

Kardeşime ben koruyamamıştım. Ama benim çalışanım onu korumak isterken yaralanmıştı.

-"Durumu nasıl?" dedim yıkılmış halde.

Pelinse kafasını eğip derin bir nefes verdi.

-"Ağır yaralı...bilinci kapanmadan önce seni aramış. Açmayınca Korkutu aradı ve güç bela olduğu yeri söyledi. Ve tabi Rananın adını da verdi"

Kendimden nefret etmeye başlıyordum. Küçük bir hatanın bedeli bu kadar ağır olmamalıydı.

-"Kovboyu aradınız mı?" dedim sesimi kısarak.

Azranın duymasını istemiyordum.

-"Evet aradık. Bize birkaç adres buldu. Korkut oraları kontrol ediyor. Ama henüz hiçbir yerde bulamadı"

Gözlerime gelen yaşları engellemek istesem de bu zordu. En sonunda bacaklarımdaki titreme ile koltuğa yığılır gibi kendimi bıraktım. Başımı ellerimin arasına alıp dişlerimi sıktım.