Gözyaşlarıma Dokundun | Texting

5.4

20K okumaya ulaşmama yardım eden, bu yolda bana eşlik eden herkese teşekkür eder ve onları kocamaaan öperim♡
_______
"Bartın!"

Koşar adımlarla okuldan çıkan Bartın'ın yanına ilerledim. Seslenişimle durup beni beklemişti. Yanına vardığımda gülümseyerek "Selam." dedim.

Beraber durağa ilerlemeye başlarken hafif bir tebessümle "Selam." dedi o da. "Nasıl geçti günün?" diye sorduktan sonra kendi kendime cevapladım. "Tabii ki uyuyarak değil mi?"

Tebessümü sırıtmaya dönerken başını salladı. Gülerek "Tembel." diye mırıldandıktan sonra aklıma gelen şeyle ona baktım. Bu sırada durağa gelmiş, otobüsü beklemeye başlamıştık.

"Bu akşam bizim evde toplanacağız. Yarın biyoloji ve felsefe sınavları var. Arya biyoloji, Dilay da felsefe anlatacak bize. İkisinin de o dersleri çok iyi. Belki sıkılırsın ama yine de gelirsen sevinirim."

Hafifçe gülümsedikten sonra "İlk defa arkadaşlarımı eve çağırıyorum. Çok heyecanlıyım o yüzden." diye ekledim. Önceden Feyza'yı birkaç kez çağırmıştım ama bize gelirse zorunlu olarak ders çalışacağını bildiği için gelmek istememişti. Ben de ısrar etmeyi bırakmıştım.

"Saat kaçta?"

"6'da toplanacağız. Akşam yemeğini bizde yiyeceğiz. Sonra derse devam edeceğiz. Saat 10 ya da 11'e kadar sürer herhalde."

Başını onaylarcasına sallarken "Gelmeye çalışırım." dediğinde "Gel. Zaten babamı tanıyorsun, annemle tanışmış olursun." dedim. "Gruba konumu atacağım."

Otobüs geldiğinde peş peşe bindik. Bartın başında dikildiği çift kişilik koltuğu gösterirken "Geç." dedi. Hızlıca hareket edip cam kenarına oturduğumda o da yanıma oturdu.

Cebinden kablolu kulaklığını çıkardıktan sonra tekini bana uzattı. Kendi kulaklığımı çıkarmaya üşendiğimden itiraz etmeden kulaklığı kulağıma taktım. Telefonu açıp radyoya girdiğini gördüğümde "Radyodan mı dinliyorsun?" diye sordum şaşkınlıkla. İlk defa radyodan dinleyen birine denk geliyordum.

"Çoğunlukla evet. Rastgele olan şeyler gözüme daha güzel geliyor."

Düşüncesi çok güzeldi. Yüzümde bunu sevdiğimi belirten bir ifadeyle ona bakarken "Sinirli, soğuk ve umursamaz biri gibi davranıyorsun ama öyle değilsin." dediğimde güldü. "Çok daha kötüsüyüm."

Beni dalgaya almasına gülerken kulağıma dolan şarkıyla gözlerimi kapattım. Perdenin Ardındakiler- Beni Kendinden Kurtar...

Kafamı arkaya yaslamış, gözlerim kapalı bir şekilde şarkıya eşlik ediyordum içimden. Nakarat kısmının yaklaştığını duyduğumda gözlerimi açtım. Bartın'ın ellerinin arasında kalan telefona uzandım. Ellerimiz birbirine değdiğinde bakışları bana döndü. Ela gözlerini gözlerime diktiğinde bakışlarını kaçırdım ve şarkının sesini açıp elimi geri çektim.

Tekrar gözlerimi kapattığımda aklımdaki her şeyi bir kenara atıp şarkıyı hissetmeye çalıştım.
______

"Eva! Kapı çalıyor!"

Annemin seslenmesiyle yerimden kalkarken diğerlerine bakıp "Babam çoktan geldiğine göre Bartın gelmiş olmalı. Geliyorum hemen." diyerek salondan çıktım. Hızlı adımlarla kapıya ilerleyip beklemeden açtım.

Tam tahmin ettiğim gibi o gelmişti. Gülümseyerek "Hoş geldin." dediğimde "Hoş bulduk." diyerek içeri girdi. "Ceketini alayım istersen."

Sözlerimle ceketini çıkarıp bana uzattığında ceketi kapının kenarındaki askılığa astım. O sırada annem mutfaktan çıkmıştı. "Hoş geldin oğlum."