" Hij Was Het Al Die Tijd "

-6-

verderr

Als we in Ameide aankomen, bij hun huis sta ik voorzichtig op. Mijn benen beginnen weer met trillen. Manon ziet het en wrijft met haar hand over men rug. Dan lopen we naar de voordeur en maakt ze die open. Samen lopen we naar binnen. Het is ondertussen ook al half acht.

Dan binnen is nog niemand anders wakker. Ik ga op de bank zitten en gooit het dekentje over me heen. De kat springt op me en ik knuffel haar. Manon geeft me dan iets te drinken, ze weet dat ik toch niks ga eten. Rustig drink ik wat, maar voel al dat het bijna niet gaat. Dan komt er iemand naar beneden gelopen. Het is Maan. Ze zegt gelijk:" heyy Manon! En Céline?" Manon zegt gelijk tegen hem:" Schat er is net iets heel erg gebeurt uhm ik vertel het gewoon hè?"

Ik knik en hoor Maan schrikken. Hij komt gelijk naar me toe en geeft me een knuffell. Ik wil hem bedanken, maar er zit weer een hele blok in men keel. Ik knuffel Phientje, de kat en ontspan weer een beetje.

Dan na een half uur komt Ezra naar beneden gelopen. Als hij mij ziet, geeft hij me gelijk een knuffel. Hij heeft me al een tijd niet meer gezien. Zachtjes zegt hij dan tijdens de knuffel:" heb jou zo gemist!" Ik lach en zeg:" ik jou ook lieverd!" Manon en Maan komen naast me op de bank zitten en vragen wat dingen, maar zeggen niet wat er is gebeurd letterlijk in die worden. Bedoel Ezra is nog echt jong dus die zou het niet eens snappen.

Dan zegt Manon tegen me:" schat anders ga je even douchen, misschien vind je dat wel fijn!" Ik knik. Manon loopt even met me mee naar boven. In de badkamer zegt ze dan:" lieverd ik haal even de scheerapparaatjes weg, zodat je je zelf geen pijn kan doen oké?" Ik knik en kijk dan naar mezelf in de spiegel hoe erg ik een wrak ben.

Ik zeg dan zachtjes:" waarom kon men moeder er nou niet gewoon bij zijn of gewoon niet gebeuren." Ze hoort het en zegt:" Schat het zit je gewoon echt niet mee, weet dat niemand van ons hier je pijn zou doen en Matthyas al helemaal niet. Hij heeft je zo gemist en dat zegt hij vaak genoeg..." Ik zeg dan zachtjes:" heb ik hem pijn gedaan?" Hij zegt:" Schat hij miste je gewoon, straks probeer gewoon met hem te praten en jij hebt me verteld wat de reden was." Ik knik en doe men haar dan uit men knot.

Ze vraagt dan:" zal ik je anders kleren geven? Ik zeg:" uhm kan, alleen ja ik ben bang dat ik daarin doorlek..." Ze zegt:" schat als je gebeurt, we hebben een wasmachine." Ik knik en ze loopt naar de gang. Al snel komt ze terug met een joggingbroek en T-shirt. Ik bedank haar en ze loopt weer weg. Ik doe de deur op slot en kleed me uit.

Als ik men ondergoed uitdoe, krijg ik weer beelden van hoe hij het deed. Er stroomt weer een traan over men wang, maar dan stap ik de douche in en laat ik het water over men huid stromen. Ik probeer nergens meer aan te denken, alleen het blijft me achtervolgen. Zie het de hele tijd gewoon weer voor me.

Na tien minuten ga ik eruit. Ik droog me af met een zwarte handdoek op alle plekken. Als ik het daaronder doe doet het echt pijn. Dadelijk dus meteen gaten om een paracetamol. Als ik droog ben doe ik de kleding aan. Wel men eigen ondergoed natuurlijk. De broek is echt supergroot voor me. Weet dat die van Jaïr is, vind ik helemaal niet erg. Het T-shirt is heel over sized. Het boeit me helemaal niks.

Als ik het aan heb, kam ik met de kam van Manon. Dit gedaan, loop ik zo stil mogelijk de badkamer uit. Dan komt net Matthyas de trap aflopen van de zolder. Hij zegt zachtjes:" Céline?" Ik schrik en draai me om. Ik zeg:" hey Matthyas..." Hij komt de trap aflopen en zegt:" uhm hoe is het met je?" Ik zeg:" op dit moment verschrikkelijk..."

Hij vraagt op een hele lieve manier:" uhm wil je het kwijt of?" Ik zeg:" is goed..." Hij loopt de trap weer op en ik loop achter hem aan. Het doet pijn, de trap op lopen maar goed. In zijn kamer kijk ik weer rond. Hij vraagt dan:" wil je zitten of?" Ik ga op zijn bed zitten naast hem. Dan zeg ik eerst:" sorry voor dat ik nooit meer langs kwam voor je ... ik wilde je niet pijn doen ofzo, maar dat was gewoon dom..." Hij zegt:" Cél, maakt echt niet uit, maak je maar niet druk om, maar uhm waarom ben je hier eigenlijk?"

Ik slik weer een hele brok in men keel weg en zeg zachtjes:" verkracht door Bjorn..." Hij zegt heel choquerend:" wat? Maar hoe!? Na vier jaar bijna? Waar!?" Ik zeg:" vannacht moest ik hem wegbrengen naar Eindhoven, omdat hij verhuist naar Amerika met zijn vrienden, nou goed toen daar ja gebeurde het..." Ik krijg weer tranen in men ogen.

Hij slaat zijn armen om me heen en knuffelt me stevig. Ik knuffel hem terug en huil weer hevig. Rustig laat ik dan los en zeg ik:" had dit nooit verwacht." Zo haal ik met mijn hand men tranen weg. Alleen ja natuurlijk blijft het lopen. Hij zegt dan:" wat een kutvent... Cél, kan je hem niet aangeven?" Ik zeg:" ik heb geen idee waar hij is in Amerika überhaupt, dus nee..."

Matthyas knikt en zegt:" maar Cél, heb je veel pijn?" Ik knik en zeg:" ja het was niet bepaald zachtjes..." Matthyas zegt dan zachtjes:" Vind het zo enorm kut voor je..." Ik knik en zeg:" nou ja het is gebeurd." Hij zegt:" ja, maar het mocht nooit gebeuren." Ik schut ja, maar leg dan mijn schouder op zijn hoofd. Hij legt zijn ene hand op mijn heup en fluistert:" lieverd, heb je zijn nummer nog?" Ik knik en geef hem men telefoon.

Hij pakt hem over en tikt mijn code in. Die weet die gewoon nog. Dan gaat hij naar Whatsapp en screent hij hem. Hij zegt dan:" heb je altijd zijn nummer om hem aan te geven." Ik knik en pak dan men telefoon weer. Ik blokkeer hem dan en deblokkeer Matthyas. In men ooghoek zie ik hem blij zijn.

Ik krijg ook een lachje op mijn gezicht. Zachtjes vraag ik dan:" hoe gaat het met YouTube?" Hij zegt:" echt wel goed! Ondertussen meer dan 100 k op men ene account en zit in een groep met Milan knol en nog een kanaal maar goed." Ik zeg:" wow je bent echt goed bezig!" Hij lacht en zegt:" en met jou?" Ik zeg:" op zich wel goed, studie ga ik dit jaar afronden en dan docente." Hij wrijft over men heup met zijn hand en zegt:" goedzo! Nederlands toch?" Ik knik.

Ik vraag dan zachtjes:" we kunnen toch verder met hoe het eerst was?" Hij zegt:" ik wil echt niks liever." Beide hebben we een lach op ons gezicht. Dan pakt hij zijn telefoon en laat hij een filmpje zien van dat hij is afgestudeerd. Ik zeg met men zachte stem:" echt superleuk voor je! Is dat je vriendin daar naast je?" Hij zegt:" nee haha, gewoon een klasgenoot, alleen volgens mij had ze een oogje op me. Heb geen vriendin."

Ik zeg:" hoe kan jij nog geen vriendin hebben? Bedoel iedereen zou jou toch gewoon willen?" Hij zegt:" maar ik wil hun niet." Ik moet zachtjes lachen, maar een pijn in men lichaam houdt me tegen." Ik grijp ook naar men buik. Hij vraagt:" wil je paracetamol?" Ik zeg:" graag..." Hij staat op en laat me dus los. Hij pakt een bidon van zen tafel en een strip paracetamols.

Voordat hij het wil geven zegt hij:" uhm vind je het erg om uit deze bidon te drinken? Heb er al wel een aantal slokken uitgedronken..." ik zeg:" Matt wij hebben al meer gedaan, vind het echt niet erg." Hij lacht en geeft zen bidon aan. Ik haal er twee paracetamols uit en neem die in met water.

Matthyas is natuurlijk men ex, maar zo voelt hij dus echt niet. Hij was ook mijn eerste keer en ik de zijne, dat bedoelde ik net ook met die opmerking. Dan komt hij weer op bed zitten. Hij vraagt dan:" zal ik iets van een film opzetten? Heb je afleiding tot die paracetamol in werkt?" Ik zeg:" is goed!" Matthy schuift naar de achterkant van zijn bed tegen de muur. Hij klopt dan naast zich.

Ik schuif ook naar achteren en ga naast hem zitten. Hij pakt de afstandsbediening en zet iets op. Tijdens het kijken, heb ik men hoofd weer op zijn schouder. Dan opeens gaat de deur open. Het is Manon. Ze zegt dan:" heyy sorry, ik kwam even kijken waar je was Cél. Jullie hebben weer bijgepraat." Ik knik zachtjes. Manon zegt dan:" uhm Matt ontbijt, zal ik dat voor je naar boven brengen?" Hij geeft antwoord op haar vraag.