25 juni, 13:12
Ik zit onderweg in de auto naar Oosterlicht. De school waar ik ga lesgeven! Vandaag ga ik mijn collega ontmoeten en mijn nieuwe klas voor volgend jaar. Ik ben niet normaal zenuwachtig, echt pfff. Matthy zegt dat het echt gaat goedkomen, maar echt drama. Vandaag worden ook de foto's gemaakt voor Somtoday, website van de school en nog meer dingen.
Enorm onzeker voel ik me dan altijd, maar ey het gaat goedkomen. Ik ben aangenomen in mijn eerste sollicitatie gesprek zonder enige twijfel dus kalm aan Céline. Wanneer ik de parkeerplaats op rijd, adem ik nog een keer goed in en uit. Dan stap ik de auto uit en loop ik het gebouw in. De pauze is net afgelopen dus de schoolgangen zijn bijna leeg. Ik loop richting de lerarenkamer en zie daar al de directrice.
Ik loop naar haar toe en begroet haar. Ze zegt lief:" Heyy! Zin in vandaag?" Ik zeg:" Ja enorm! Ben erg benieuwd." Ze lacht lief en zegt:" Kom ik stel je voor aan Lisanne Heesten." Ik knik en loop achter haar aan. Als we bij de tafel aankomen steek ik mijn hand uit en zeg ik:" Heyy ik ben Céline?" Ze zegt met een nepglimlach, althans dat lijkt:" oh heyy! Ik ben Lisanne. Jij bent dus mijn nieuwe collega?" Ik knik en ga dan naast haar zitten op een stoel.
De directrice loopt weer weg van me. Ik vraag dan aan Lisanne:" Wat voor vak of vakken geef je?" Ze zegt:" Duits." Dan is ze weer stil. Ik kijk een beetje om me heen en vraag dan:" Hoe laat maken we kennis met onze klas?" Ze zegt schor:" Mijn klas, en over een half uur." Ik zucht zachtjes en pak dan mijn telefoon. Ik zeg dan:" Mag ik je nummer is misschien wel handig als we samen mentor worden van onze klas." Ze zucht en zeg:" Is goed uh, het is 06********." Ik bedank haar en zet der erin als haar gewone naam.
Ik kijk dan wat rond en zie alle mensen hard werken. Nou ik word dus mentor met een chagrijn. Na een tijdje een beetje op mijn telefoon zitten, sta ik op en loop ik naar de gymzaal waar we dadelijk kennis gaan maken met de klas. Hier leg ik mijn tas neer op een bank en begin ik de tafeltjes goed te zetten. Na vijf minuten komt Lisanne aankakken. Ze zegt:" nou bedankt voor het klaarzetten." Ik reageer er niet op en loop dan naar de tafel met de namen van de kinderen.
Als ik ze doorlees schrik ik. Ezra het Lam. Ik word gewoon letterlijk mentor van Ezzie. Matt vertelde me dat hij niet bij me in de klas zit. Kutventje, ook nog eens liegen. Ik pak mijn telefoon en stuur hem snel een appje.
Ik: Kutventje dat je bent:), Ezzie toch wel bij me in de klas.
Erg snel krijg ik nog reactie van hem, moet er wel om lachen.
Hij: bedankt bedankt, Ez was er blij mee. Nu is ie dood zenuwachtig voor het kennismakingsprogramma haaha. Kom je strakjes langs?
Ik stuur nog snel iets terug, hierna moet ik mijn telefoon echt weg leggen.
Ik: ahw wat schattig! Ik hier ook, maar eyy. Ik kom wel langs, vanavond of hierna?
Dan leg ik mjjn telefoon weg en loop ik naar de ingang van de gymzaal. Lisanne zegt dan weer bot:" En zin in?" Ik zeg:" Ja, jij?" Ze zegt droog:" ja." Ik vraag dan:" Hoelang geef je hier al les?" Ze zegt:" bijna 11 jaar." Ik zeg:" Woww!" Ze zegt:" Ja daarom leid ik deze klas." Ik zucht en denk in mezelf:" Wat een kutvrouw, sorry hoor maar je gaat dood als je haar als mentor hebt." Dan lopen er twee best zenuwachtige meiden binnen.
Ik zeg vrolijk:" heyy! Welkom! Hoe heten jullie?" Eentje zegt er:" Ik heet Chloë!" De ander:" Ik ben Sophie." Ik zeg weer vrolijk terug:" Hey Sophie en Chloë, jullie mogen beide aan een tafeltje gaan zitten." Ze knikken en lopen dan naar de tafels. Lisanne zegt een beetje asociaal:" Laat mij ook." Ik zeg:" Dan moet je praten." Dan komen er drie jongens binnen. Eentje vraagt er:" We moeten hier zijn toch?" Lisanne zegt:" Ja klopt! Wat is jullie naam?" De ene neemt het woord en zegt:" Ik Florian!" De andere zegt dan:" Ik ben umh David." Het laatste jongetje zegt:" Ik ben Alex." Ik zeg:" Nou jongens, jullie mogen gaan zitten aan een tafel."
Ze lopen naar voren en ik krijg weer een chagrijnige blik van mevrouw Lisanne. Dan komen er vier meiden aangelopen. We doen hier hetzelfde mee, en ik ben weer eens aan het woord. Ik doe dit uit mezelf, dat kan ik gewoon niet tegenhouden. Gewoon het sociale, spontane en extraverte persoon in me doet dit.
Dan echt een van de laatste kinderen ken ik maar al te goed. Het is Ezra. Lisanne zegt:" Hallo, klopt het dat jij Ezra heet?" Hij knikt, maar echt zijn uitstraling is helemaal zenuwachtig en angstig. Ik zeg dan:" Je mag aan die ene tafel gaan zitten Ez." Hij knikt wat zelfverzekerder en loopt naar de tafel. Lisanne zegt dan zachtjes tegen me:" Je mag geen bijnamen noemen." Ik zeg:" Nou okè dan pff."
Dan lopen we naar voren. Vooraan zeg ik dan:" Hallo allemaal! Nou ik ben Céline van de Waterkant en een van jullie mentoren van volgend jaar!" Lisanne zegt dan:" Ik ben Lisanne Heesten en jullie mentor. Ik geef Duits les aan jullie, het aller leukste vak." Ik zie Ezra zachtjes lachen. Ik zeg dan op een iets grappige manier:" Mij gaan jullie zo'n beetje het vaakste zien. Ik geef Nederlands en muziekles! Dus als jullie een hekel aan me hebben, hebben jullie pech."
Eentje steekt er dan haar hand op. Lisanne zegt:" Ja?" Ze vraagt:" Worden beide jullie onze mentor of eentje?" Ik zeg:" Tijdens de eerste weken en het gesprek met jullie ouders gaan we kijken bij wie wie het beste past. Dus nee, iemand anders kan mij krijgen en de ander Lisanne." Ze knikt en dan gaat Lisanne uitleggen over de eerste klas. Ik pak dan een zachte bal uit het rek.
Dadelijk gaan we naar iedereen de bal toegooien en doe moet dan drie dingen over zichzelf zeggen. Het eerste, waar die woont. Kan je kijken of dat het op de fietsroute ligt en is sowieso wel leuk om te weten. Het tweede een sport of hobby, kijken naar dezelfde interesses. Als laatste iets over jezelf kan van alles zijn. Kijken hoe origineel ze kunnen zijn.
Ik kom terug met een bal en ga naast Lisanne staan die het ondertussen heeft uitgelegd. De kinderen gaan staan en een beetje uit elkaar. Lisanne begint dan met gooien en doet dat naar Emma. Ze verteld haar drie dingen en dan gooit ze de bal naar iemand anders. Als Ezra hem vangt zegt hij:" Ik woon in Ameide, ik voetbal en heb 4 broers, ben de jongste." Dan gooit hij de bal naar mij. Ik zeg dan:" Ik woon in Ameide net zoals Ezra, mijn hobby is zingen, gitaarspelen en iets over mij is dat ik samenwoon met mijn beste vriendin en een hondje." Dan gooi ik de bal naar een andere leerling.
Als iedereen is geweest moeten er foto's gemaakt worden. Ik hoor dan iemand tegen Ezra zeggen:" Is jou broer Fifalosophy?" Hij knikt ja. Dan hoor ik hem allemaal dingen zeggen over hoe fan hij is enz. Echt sneu dat dit gebeurt bij Ezzie. Gelukkig kan hij er wel tegen. Bij het lokaal moeten we om ste beurt op de foto. Ik ga als laatste zitten op de kruk en kijk de camera in mijn een lachje op mijn gezicht. Na een foto is het al goed. Nu hopen dat ik er oké op sta. Ik loop weer naar buiten en hoor de meiden bang zijn om hun foto.
Of ze er wel goed uitzien erop. Echt heel erg grappig, omdat ik dit ook altijd deed haha. Nu nog steeds een beetje. Dan lopen we terug naar de gymzaal. Ezra komt dan naar me toegelopen en zegt:" Waarom moet hij nou perse een YouTuber zijn. Ik zeg:" Niks van aantrekking, waren ze fan of-." Hij zegt gelijk:" Ja, die ene Alex. Hij vroeg of dat hij een keer naar mij kon om af te spreken..." Ik zeg:" Niet doen als jij dat absoluut niet wil oké?" Hij knikt en loopt dan weer verder naar voren.
JE LEEST
" Hij Was Het Al Die Tijd "
RomanceVerhaal die met veel gevoel is geschreven~ Lezen op eigen risico's x