" Hij Was Het Al Die Tijd "

-153-

Weer meerr

De laatste leerlingen komen uit de pashokjes. We zijn bij het zwembad. Iedereen is omgekleed. Ik ga zitten bij de andere docenten aan het picknicktafeltje. Ik zit ook al in mijn bikini. Sam zegt dan tegen me:" En zin in?" Ik knik en zeg:" Vind dit altijd leuke dagen met klassen." Hij knikt en zegt:" Snap ik wel, vind het tot nu toe ook heel leuk." Ik zeg met een lachje:" Mooizo!" Leerlingen zien we langzaam het water in gaan.

Sommige springen er echt heel idioot in en sommige doen het stapje voor stapje, hoe ik het zou doen. En sommige worden er ingeduwd, wat natuurlijk niet heel apart is. Wij zitten een beetje te kletsen. Kim zegt dan tegen me:" Zullen we er ook in?" Ik knik en sta met haar op. Michelle komt ook mee. We gaan met zen drieën op de rand zitten met onze voeten in het water. Een groepje meiden komt naar ons toe gezwommen. Eentje vraagt dan iets aan Michelle.

Ik hoor dan in het bad achter ons, een groepje het hebben over mij. Zo hoor ik een meisje er boven uit zeggen, die ik straks bij de zaal ook al iets hoorde zeggen:" Ja, zij is het toch echt? Wat vind ik het jammer, dat ik haar nu niet gewoon kan filmen..." Ik zucht en laat mezelf dan het water inzakken, Kim en Michelle doen dat dan ook. We zwemmen gewoon een beetje met zen drieën, terwijl we wel gewoon iedereen een beetje in de gaten houden. Want dat is ook belangrijk.

Na een tijdje zit iedereen broodjes te eten. Die hadden we geregeld. Gewoon met kaas, hagelslag of chocolade pasta. Ze hebben drie smaken, waar ze er van mogen pakken. Ik zit nu een broodje kaas te eten, terwijl we met elkaar aan het kletsen zijn. Michel vraagt dan aan mij:" Ik hoorde net een groepje meiden het over je hebben en dat jij een of andere bekende vriend hebt?" Ik lach ongemakkelijk en zeg:" Ja, dat klopt."

Hij vraagt dan:" Waarvan is hij bekend?" Ik zeg daarop:" YouTube, hij heeft een aantal kanalen." Hij knikt en zegt:" Heb je een foto? Kijken of dat ik hem herken." Ik knik en pak mijn telefoon uit mijn tas. Ik ga naar mijn fotogalerij en pakt de eerste normale foto van hem. Die laat ik aan hem zien. Hij zegt daarop:" Nee, ken hem niet." Ik glimlach weer ongemakkelijk en zeg:" Dat kan." Ik zie een groepje jongens kijken, waarna er een dan roept:" Dat was Matthy!" Ik moet lachen en zeg:" Klopt."

Dan laten ze me ook weer met rust, waar ik wel blij mee ben. Mijn eigen leerlingen, die vragen er niet meer irritant om weetje. Alleen die klas die ik niet ken, nou echt vreselijk. Maar doorbijten, dat kan ik wel. Goed na het lunchen, duiken de meeste er al weer in. Ik zie het meisje die straks naar me toeliep een beetje moedeloos staan met haar handen op haar buik bij de kleedhokjes.

Ik sta op en loop er naartoe. Zachtjes vraag ik dan:" Gaat het?" Ze zegt dan met haar hoofd schuddend:" Het doet echt veel pijn." Ik knik en zeg daarop:" Is het je eerste keer?" Ze knikt, waarna ik zeg:" Pff, wat vervelend. Ik zal even paracetamol uit mijn tas halen oké?" Ze knikt bedankend, waarna ik naar mijn tas ga en daar paracetamol uit haal en die naar haar breng. Ik haal er twee uit en geef die aan haar.

Ze neemt die in en bedankt me nog een keer. Hierna gaat ze weer zwemmen met haar vriendinnen. Ik loop terug naar het picknick tafeltje en ga zitten. Michelle vraagt dan:" Wat was er?" Ik zeg:" Je weet wel meidenprobleempjes." Ze knikt begrijpelijk en bemoeit zich weer met de andere in het gesprek.

Ik besluit er nog even in te gaan. Ik ga weer op de zijkant zitten, waarna er weer leerlingen naar me toe zwemmen. Dit keer wel leerlingen, die ik ken. Eentje zegt dan:" Mvr. Van de Waterkant? Wij hebben een vraagje. Mogen wij vannacht, met Esmees laptop een film kijken." Ik zeg daarop zachtjes:" Van mij wel, als je het een klein groepje houdt en de andere het niet verteld. Anders word die ingenomen." Ze knikken snel en bedanken me dan.

Weet je, ik heb ook zoveel dingen gedaan op kamp die niet mogen. Dat hoort erbij en een film kijken, whoe daar kan je iets ergs meedoen. Als ze een horrorfilm gaan kijken, is het hun verantwoordelijkheid en niet die van ons. Zo is het gewoon. Goed ik dompel dan het water in en zwem een beetje in mijn gedachten.

~ tijdje later

We zijn weer op de locatie. Ze hebben daar kunnen douchen, dus dat is mooi. Ik ook hoor, daar niet van. Iedereen is nu iets voor hun zelf gaan doen. Wij zijn het spel aan het voorbereiden. Levend Stratego, dat vind iedereen wel leuk. Ze waren er te minste bijna allemaal enthousiast over. Goed, nadat het is voorbereid, roepen we iedereen weer bij elkaar.

Zo focussen een aantal docenten nu op dat spel en de leerlingen. Kim, ik en Sam gaan de man met de frietkar helpen. Die heeft school gehuurd, alleen daarbij is veel hulp nodig. Zo lopen we naar buiten, richting de frietkar. Daar helpen we die man dus. Ja, niks bijzonders.

~ eventjes later

Ik heb een teken gegeven, dat het eerste groepje friet en een snack mag gaan halen. Je mag zo veel gaan halen, als je wil. Tot dat het echt helemaal op is. Er is echt genoeg, dus niemand hoeft honger te lijden. Wij als docenten pakken, als iedere leerling een ronde heeft gehad. Ik sta met Michelle aan de zijkant van de kar om het een beetje in de gaten te houden.

Dit is avondeten, als je het nog niet door had. De dag gaat echt snel, maar komt ook omdat ik het gewoon leuk vind. Als iedere leerlingen de eerste ronde heeft gehad, bestellen wij als docenten. Ik ga voor een frietje curry met frikandel. Tijdens het wachten, staan we een beetje te kletsen over het avondprogramma. Eerst hebben ze nog vrije tijd. Wij gaan dan een hele speurtocht voorbereiden. We hebben al voorbereiding gedaan, maar ik bedoel alles klaarleggen en klaarzetten.

Als mijn frietje klaar is, ga ik bij de staan tafel staan. Ik wacht nog wel even tot dat de andere ook iets hebben. Ben netjes weet je wel. Als er een aantal bij me staan, begin ik. Anders is het dadelijk koud. Goed, we beginnen dan met eten. We kletsen nog een beetje. Ik zie leerlingen voor me allemaal nog meer bestellen. Sommige al een derde ronde. Ik denk dan echt:" Hoe kan je dat wegwerken? Maar ook echt?" Ja misschien zijn dat pubers, maar echt vreetzakken haha.

Goed, na deze avondmaal hebben de leerlingen, dus vrije tijd. Ik loop naar binnen en pak de grote doos met spullen en neem die naar buiten. Je ziet de leerlingen verschillende dingen doen. Zo zijn een aantal naar hun kamer gegaan, een aantal zitten hier buiten op het gras te kletsen, andere zijn aan het voetballen en andere zijn weer aan het chillen binnen. Wij focussen nu gewoon echt op de speurtocht.