65.ISSIZ ANKARA:VURGUNUM ANGARA

485 48 48
                                    


Herkese Merhaba canlar...

Biraz gecikmeli bir bölüm oldu.

Sizlerinde bildiği üzere geçen hafta ara tatil olduğu için izindeydim.
İzindeyken evime, kızıma vakit ayırdım.
Kusura bakmayın lütfen.

Umarım beğeneceğiniz bir bölüm olmuştur.

Oy verip yorum yapmayı unutmayınız...

İyi Okumalar...





İçimdeki bütün hücreler, arkeler yerinde durmuyor hem gülüyor hem zıplıyordu.
Kesinlikle şu an içmeden sarhoş gibi görünüyordum.

"Abim iyi misin?"
"Abiii ben 1.kademe ilk kadın ajan oldum.
Ben 21. Ajan olarak 1.kademeye yükseldim.
Hafta içi  10 yıl aradan sonra 1. Kademe töreni var."

Gülerek ayağımdaki 10 santimlik topuklu sandaletlere rağmen yerimde defalarca zıpladım.
Erkan da dediklerimi onaylayınca bu sefer bizimkiler çığlık çığlığa hepsi bana sarılmaya çalıştı.

Herkes uzun uzun sarılıp tebrik etti.
Ortam biraz olsun daha sakindi.
Bizimkilerin yüzü de artık gülüyordu.
Onlarda çok mutlu olmuştu.
Odadaki bütün kızlar ayrı ayrı tebrik edip sarıldı.
Sarı cüce bile gelip hem özür diledi hem tebrik etti.
Kadınlar için en büyük gurur kaynağıydı.

Çünkü biz kadınlar istihbaratın demirbaşı olmamıza rağmen, erkeklere oranla daha geri planda kalmıştık.
Ama artık bende vardım.

İçimdeki bu gurur bu duygu çok fazlaydı.
Tarihte,
1.kademeye yükselen ilk kadın olmak bambaşka bir duyguydu.

Ayağa kalkıp kendi  telefonumu Civciv'den aldım .
Dediğine göre İlker birkaç kez mesaj atmış.
Kızlar çok yorgun olup onlarda kaldığımı söylemiş.

Çantamı da alıp çıkışa doğru yürüdüm.
Aklıma gelenle arkamı döndüm.

"Millet."
Bağırmamla herkes dikkatini  bana verdi.
İşaret parmağımı havaya kaldırıp,
"Akşam İlker'in yanında bir kişinin ağzından Rus operasyonu ile ilgili bir kelime duyarsam belasını sikerim, haberiniz olsun."

Gülümseyerek el sallayıp arkamı döndüm.
"Nereye gidiyorsun Bilge?"
Deniz konuşunca tekrar arkamı döndüm.

"Kutlamaya."

Kaşları çatıldı bizimkilerin.

"Akşam kutlayacağız ya."
Güldüm.

"Ha yok!"

Elimle kendimi işaret ettim.

"Benim  geceden önce ayık kafayla  bir İlker'le, önden kutlama yapmam lazım."

Göz kırpıp arkamı döndüm.

"Terbiyesiz."
Arkamdan kalem fırlattılar.
"Deli ya bu kız."
"Hiç tabaat kalmamış." (Ahlak)
Halil abimin son söylediğine kahkaha attım.

Haklıydı.
Doğru söze ne denir.
Şu an aklımdan tek geçen, saatlerce İlker'le evin her yerinde kutlama yapmaktı.

&&&

Güle oynaya binadan çıkıp, arabama bindim.
Benim canım Volvo'm, iki gündür Selim ve Agresif'teydi.

Arabaya binip önce sürücü koltuğunu kendime göre ayarladım, sonra telefonumu arabaya bağlayarak şimdiden geceye eğlenmeye başladım.

ISSIZ ANKARA YENİ HAYATHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin