67.ISSIZ ANKARA: YÜZLEŞME

634 46 57
                                    

Herkese Merhaba 🤗

Yeni bölüm geldi...

Bazı olaylar ortaya çıkıyor. 😁😁

Yine beğendiğiniz içinize sinen bir bölüm olmuştur umarım.

Oy verip yorum yapmayı unutmayalım.

Keyifli okumalar dilerim...








Ah Bilge ah.
Bunları da mı okuyup görecektim ben.
Birkaç tane heriflerle çok yakın fotoğrafları vardı.
Hele bir tanesinde dudak dudağaydı.
Kızım senin miden nasıl kaldırdı bunu.
Benim midem bulandı burada.
Sikeyim ya şu gördüğüm fotoğrafa bak.
Karımın elin herifleriyle olan, dudak dudağa öpüşen resmine bakıyorum.
Tamam görev bu bir iş ama yine de olmuyor işte.
İnsan kıskanıyor.
Keşke görmeseydim bunları.

Oda bir anda aydınlanınca, gözüm kamaştı.

"O kadar daldın ki saatlerdir elinde telefon flaşıyla dosya okuyorsun.
Işığı açmayı unutmuşsun.
Saat akşam 10 oldu neredeyse. "

Asım Bey gelip de ışıkları yakmasa haberim olmazdı.
"Annen kaç kez seslendi, duymadın yemeği yedik biz."

Yemek şuan umrumda bile değildi.
Asım Bey elinde çayıyla gelip karşıma oturdu.
Ona bakmadan dosyayı okumaya devam ettim.

Hayret etmemek mümkün değildi.
Aslında okudukça Bilge'ye olan hayranlığım daha çok arttı.
Kesinlikle hak ediyordu bütün ödülleri,onun yaptığını benim diyen kimse yapamazdı.

Ben Bilge'ye haksızlık etmiştim.
Bu kadar çabaladığını gördükten sonra söylediklerimle yanlış yapmıştım.

Evden çıkmadan söylediği cümle aklıma geldi.
Ben canımdan geçeli çok oldu.
Ben devletim için vatan için Kendi benliğimden, şahsiyetimden vazgeçtim demişti.
Şimdi daha iyi anlıyordum neden öyle dediğini.
Bana sadece bunu öğrettiler demişti.

Bilge sen mükemmel bir kadınsın.
Sen benim hayallerimin bile çok üstündesin.
Ben senin nasıl kıymetini bilemedim.
Dosyanın sonuna gelince en son 2021 yılına kadar yazılmış olduğunu fark ettim.
Dosyalar yıl yıl düzenlemişti.
Bu yılın dosyası yoktu.

"Bitti mi?
Ne değişti okudun öğrendin?

Dosyaları toplamaya başladım.
"Çok şey değişti Asım Bey"

"Dedeye ne oldu? Anlaştığımızı sanıyordum."

Birden yerinde yükselip, sesini yükseltti.
Deli oluyordu, ona Dede demediğimiz için.

Bilge'nin bu eve geldiği ilk gün Dede diye seslenince şok olmuştu.
Tabii sonradan anladı.
Bilge'den dolayı söylediğimi.
En sevdiği torunu Alp ve Benmişim söylediğine göre ama en çok eziyeti de bize etti.
Alp'in tayini İstanbul'a çıktı da kurtuldu gitti.
Bende kendi evime çıkınca kurtuldum.

Dosyaları kutuya koyup, önündeki koltuğa oturdum.

"Anlaştık zaten"
Tek kaşını kaldırdı.
Bekliyordu hitap etmemi.

ISSIZ ANKARA YENİ HAYATHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin