4.ISSIZ ANKARA:İLKER ÇELİK

3K 144 5
                                    


Medya:İlker Savcımız
İlker Çelik ( Kaan Urgancıoğlu'ndan daha iyi bir savcı karakteri olamazdı )


ÖNEMLİ!!!!!

Bu bölümden sonra

5.ISSIZ ANKARA : SAVCI TAKIMI
Bölümünü okuyunuz...








ANKARA
13 Ocak

İLKER ÇELİK


Akşam yemeğinden sonra bizimkilerle biraz konuşup odama geçmiştim.

Uyumayi denedim ama dönüp durdum yatakta bütün gece en sonunda uyuyamayacagima ikna olunca yataktan kalktım.
Aklım Bilge de idi.

Belki kalbimde...

Bu gece aylardır üstünde uğraştığı soruşturmasının operasyonu vardı
Öğle yemeklerini genelde birlikte yerdik bilerek onun çıkmasını bekler karşılaşırmış gibi yapardım.
Sessizliğimin sırdaşı

Adı gibi Bilge zeki

Adı gibi Tomris savaşçı

Garip bir aurasi vardı kendimi sürekli onun yörüngesinde buluyordum.
Beni anlıyordu sessizliğimi hatta içimdeki yalnız olan küçük İlker'i...

Bir keresinde kahve içerken biz susarak anlasanlardaniz demişti ağzından kaçırmıştı ilk kez o gün utandigini hissettim yanakları kıpkırmızı oldu .

İfadesini sabit tutmaya çalışsa da yakalamistim ufacık bir anda belkide saniyenin binde birinde.
O da yalnızdı bosluktaydi.
Birbirimizi anlıyorduk.
Konuşmada da hissediyorduk herşeyi

Gözleri çok boş bakıyordu. Bir gün dayanamadım sordum.

" gözlerin sadece bana mı boş bakıyor yoksa sadece herkese mı boş "

Afalladi .

Beklemiyordu ona böyle bir soru sormami.
Derin bir nefes alıp gözlerini o kara boncuk gözlerini karanlığında kaybolmak istediğin gözlerini dikti kahvesine
Kahve olmak istedim.
Elinde olan baktiğı kahveyi kıskandım .
Kahve ulan kahve
Koskoca adam kıskandım kahveyi sonrada kendime güldüm.
Halime güldüm.
Bana da öyle gözlerini dikip baksın dalıp gitsin istedim.

Gözlerini kahveden ayırmadan başladı konuşmaya

" Özür dilerim" dedi sıkılgan mahcup bir şekilde.

Salak dedim içimden Sorulacak soru mu yoktu angut dedim pişman oldum ama iş işten geçti.

Dilin kemiği olmadığını bir kere daha anladım.

" Bilge "
dedim ama elini kaldırıp beni susturdu.

Bakamadım yüzüne zaten o da kahveden gözlerini ayırmadı . Baktım kahveye o baktıkça bende baktım o sustukça bende sustum .

" İsteyerek yaptığım veya farkında olduğum yada sana özel olan bir durum değil.

Gözlerim boş bakıyor çünkü ben bosluktayim.ben kayboldum nerde olduğumu kim olduğumu bilmiyorum.

ISSIZ ANKARA YENİ HAYATHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin