ISSIZ ANKARA YENİ HAYAT

38.ISSIZ ANKARA: SÜRPRİZ DAMAT

İlker ben artık kapatayım aileme söylemem gereken mutlu bir haberim var."

"Tamam Bilge haber bekliyorum senden."

Tam kapatacakken sesini duydum.

"Bilge "

"Efendim "

"Seni seviyorum"

"Seni seviyorum"

Ah İlker ahh beni tek sözünle bulutların üstüne çıkarıyorsun.

Telefonu kapatıp ayaklandım.
Yavaş yavaş merdivenleri çıktım.
Merdivenleri çıkarken fark ettim bacağım artık iyiydi ağrı hissetmiyordum.
Üstüne de basabiliyordum.
Bence artık bastona gerek yoktu ama bakalım doktor ne diyecekti.

Salona yaklaştıkça sesler arttı.
Herkes kaynaşmış sohbet ediyorlardı.

"Hıh bak ablamda geldi ona sorun bize inanmıyorsanız"

Bana yönelik konuşan Selim'e baktım.
"Hayırdır ne oluyor"

"Kız sen alkolik misin "

"Yaa yine mi aynı konu"

Benim sızlanmamla hepsi gülmeye başladı.

Babamın yanına geçip otururken konuştum.
"Bir gün kurarsınız masa merakınız da giderilmiş olur."

"Masa kurmaya gerek yok ya ben Çarşamba günü sahne alıyorum herkesi bekliyorum o gün görürüz işte."

Konuşan Eymen'e baktım.

"Tamam olur ablam.
Gideriz değil mi"

diyip bizimkilere baktım

"Ayıpsın abla "
Selim için bar alkol olsun da nerede olduğunun bir önemi yoktu.

"Neyse benim sizinle konuşmak istediğim bir mesele var hep birlikteyken açıklayayım."

Sözlerimle solumda oturan annem elimi tuttu.
Göz göze geldik anlamıştı ne söyleyeceğimi.

"Size İlker'den bahsetmiştim hatırlarsanız biz İlker ile evlilik kararı aldık."

Sustum.
Salonda büyük bir sessizlik hakimdi.
Bizimkiler bile nefesini tutmuş abimlere bakıyordu.
Ama benim gözlerim yanımda oturan babamdaydı.
Sessizce yere bakıyordu.

"Baba birşey demiyecek misiniz biliyorum erken oldu ama ______"

Ne diyecektim ki.
Ama dan sonra İlker'i çok seviyorum demem lazımdı.
Söyleyemedim sustum.

"Hayırlısı olsun fıstık sen ne dersen o biz üzerimize düşeni yaparız kızım."

Babamın sözleriyle rahat bir nefes alamadan abimlerle ikizler oturduğu yerden ayaklandı.
Hepsi birden konuşmaya başladı.

"Baba yaa ne diyorsun sen ne evliliği kızım daha dün bir  bugün iki abla fazla ani olmadı mı.
Birazcık baba evinde kalaydın ya"

Abimlerin hep bir ağızdan konuşmalarına şaşırıp kaldım.
Bizimkiler ve yengemler kahkahalarla gülüyordu bu hallerine.