83.ISSIZ ANKARA: DEĞİŞTİRİLEN KADER

384 43 24
                                    

Herkese Merhaba☺️

İyi Akşamlar ...

Yeni Bölüm Geldi..

Oy Verip Yorum Yapmayı Unutmayın.

Keyifli Okumalar Dilerim.

Bilmiyordun!!
O köyde 2 bebeğin, kadınların olduğunu bilmiyordun!!
Sen isteyerek kimseyi, bir bebeği öldürmedin!!
Kazaydı...
Sen bile isteye bir bebeği öldürmedin!!

Tutunduğum duvardan destek almak ister gibi sırtımı duvara yaslayıp, duvarın pürüzlü yüzeyine tırnaklarımı geçirmeye başlamıştım bile.

Derin bir nefes daha alırken, burnuma dolan mis gibi bebek kokusu, pudra kokusu aniden yerini kan kokusuna bıraktı.

İlk kez kan kokusundan bu kadar midem bulanırken, bunun zihnimin bir oyunu olduğunu düşünmeye başladım.

3.....2....1...
Aç gözlerini Bilge!

"ALLAH'IM HAYIR!!!" Diye haykırırken, bir kez daha gördüğüm bebeklerle ellerim ağzıma kapandı.

"HAYIR!!! HAYIR!! BU NE LAN!!
ALLAH'IM BU NEE??"  Git gide yükselen çığlıklarıma göz yaşlarım da eklenirken, arkamdaki duvara daha çok sindim.

"Canavar mısın sen??? ÇIKAR LAN BENİ BURADAN!"
Çığlıklarım hücrenin duvarlarında yankılanmaya devam ederken, az önce loş olan oda artan çığlıklarımla beraber daha da aydınlanmıştı.

Yaşlı bunağın bu kadar cani, acımasız olacağı aklımın ucundan dahi geçmemişti.
Hücrenin her yeri kan gölüne dönmüş, yerlerde hep ölü bebekler vardı.
Vücudumdaki ıslaklığın bizzat nedeni, kan gölünün içinde yatıyor olmamdı.

Elimi yüzüme kapatmam sonucu burnuma dolan kan kokusu midemi bulandırırken, korkudan titreyen bacaklarımda can çekilmesi sonucu kendimi sertçe kan gölüne dönen zeminde buldum.

Saçlarımdan akan kanlar yüzümün her yerinden süzülürken, sıkıca kapattığım gözlerimle boş mideyle öğürüp duruyordum.

Allah'ım bu nasıl vahşetti!!!
Gözlerimin kör olmasını diledim içten içe..
Şu an ölmüş olmayı diledim...

Hücrenin zemininde kan gölünün içinde, fetüsten, yeni doğana, belki altı aylık olacağını tahmin ettiğim bebeklerle doluydu.

"Allah'ın cezası çıkar beni buradan!!"
Bebeklere daha fazla bakamazken, dayanamayarak ayağa kalktığım gibi, kapıya koştum.

"VİTALY!! NE OLUR ÇIKAR BENİ!"
BEBEKLERE BAKAMAM BEN!" Çığlıklarım kendi kulağımı dahi tırmalarken, aralıksız  büyük demir kapıya vurmaya devam ettim .

ISSIZ ANKARA YENİ HAYATHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin