ESİR! Kitap Olacak!

AŞIK BİR KATİL!

İyi okumalar...❤

Sorunlarla başa çıkabiliyor muyuz?..

etti.

-Pardon da Kumsal gittiği her yere senden izin alarak mı gidiyor?

-Soruyu sana mı sordum!

-Sen kimsin oğlum!

Giray öfkeli bir şekilde Çınar'ı ittirerek

-Hayırdır oğlum.

-Giray bak kaşınıyorsun!

-Gelde kaşı ya, gel de kaşı!

Diyerek Çınar'a bir yumruk attı Giray. Çınar aniden yere yapıştı ve ayağa kalkıp Giray'ı tekmeledi. Bense olaylara anlam veremeden ortada duruyordum. Başım dönmeye,gözlerim kararmaya, etrafta ki sesler, o kavga sesleri, bağrışlar... Hepsi boğuk boğuk gelmeye başladı kulağıma. Birden dengemi kaybettim ve yere düştüm. Ama her ne kadar etraf bulanıkta olsa ikisi hala kavga ediyordu. Durmadan... Arkadan biri seslendi bana "Kumsal" dediğini duymuştum. Bu Yiğit'ti... Beni kucağına alıp dışarıya doğru çıkardı. Restorantin bahçesinde ki çimenlere doğru yatırdı.

-Kumsal, Kumsal iyi misin!

Ben gözlerimi açmaya çalışıyordum ama açamıyordum. Bedenimi kontrol edemiyordum, ellerimi bile kaldıramıyordum... Birden ne olmuştu da böyle hissizleşmiştim... Ve artık yavaş yavaş gözlerim kapanıyordu. Gerisini de hatırlamıyorum... Ama gözlerimi açtığımda yurttaydım ve başımda Eslem, uyanmamı bekliyordu.

-Kumsal, iyi misin?-Eslem... Neler oldu?

-Oh çok şükür iyisin. Bunları sonra konuşuruz biraz dinlen.

Dedi. Yiğit beni çimenlere yatırdıktan sonra neler olmuştu, Giray ve Çınar kavgayı bırakmışlar mıydı, Yoksa hala kavga mi ediyorlardı, aradan ne kadar zaman geçmişti, beni kim buraya getirmişti?... Aklımda cevaplanması gerek o kadar çok soru var ki.

-Eslem beni kim getirdi buraya?

-Çınar.

Duraksadım. Neden bilmiyorum ama o an beni getirenin Giray olmasını istedim. Acaba ben bayıldıktan sonra yanıma gelmiş miydi...

-Ne oldu?-Hiç... Çınar tek başına mıydı?

-Evet.

-Anladım.

Ben hala yorgundum ve saat epey geç olmuştu. Hepimiz uyuduk... Sabah olduğunda ise Eslem hazırlanmış okula gidiyordu. Arkasından kolunu tutarak durdurdum.

-Eslem, bende gelsem mi?

-Ee bilmiyorum ki yüksek ihtimal gelirsen atacaklar.

-Off ne yapacağım ya. Hayatımı, geleceğimi kendi ellerimle mahvettim...

-Bak sen şimdi biraz daha dur bir çaresine bakacağız inan. Ben yanındayım her zaman.

-İyi ki varsın...Eslem bana sarıldıktan sonra gitti. Bende Giray'a sinirli olduğum için onların yanına gitmeyi hiç istemiyordum ama burada da sıkılacaktım. Bende hastaneye gitmeye karar verdim. En azından bir şeylere bakabilirim. Hem fotoğraf makinem hastanenin yakınlarında çalındı... Giray'a kalsa hep yanımda olacaktı ve fotoğraf makinemi de birlikte bulacaktık. O daha kendi içinde durduramadığı ve neden olduğunu bilmediği savaşı bulamıyor. Benim fotoğraf makinemi mi bulacak...

Çantamı da alıp yurttan çıktım. Telefonuma baktığımda Yiğit'in beni tam beş kez aradığını gördüm ama geri dönüş yapacak halim yoktu. Çünkü hiç biriyle uğraşmak

istemiyorum şuan. Hastaneye doğru ilerledim. Hastaneye vardığımda o yıkık dökük haline yeniden baktım. Her şey burada başladı ve burada bitsin. Bitsin, her şey çözüme kavuşsun tek istediğim bu çünkü ben artık dayanamıyorum. Bir cinayete bile tanık oldum. O gün, o gece, o partide, tuvaletteki kız gözlerimin önünde öldü... Daha ne gelebilir ki başıma. Hastaneye girdim ve olaboratuvara çıktım. Kapıyı açıp tam karşıda duran masaya doğru yöneldim ve masanın üzerinde bir kağıt buldum. Okumaya başladım ve kağıtta şöyle yazıyordu.

"Buraya geleceğini biliyordum Kumsal. Katil çok yakınında ve sana çok aşık... Hatta sana yardım eder sandıklarından uzak durmazsan neler olabileceğini düşün..."

Bu, bu... Bu kağıtta yazan her bir kelime öyle bir işledi ki beğnime. Katil bana "aşık" ve ben katil kim bilmiyorum bile. Bana aşık olan bir katil. Ve yardım eder sandıklarım... Giray, Yiğit ve Ateş... Onlardan uzak dur diyordu. Uzak dur yoksa... Hayır böyle bir şey olamaz. Onlara bir şey olmasına asla izin veremem. Elimde kağıtla birlikte öylece dururken bir ses duydum ve hemen arkamı döndüm. Kapıya doğru ilerledim ama kimse yoktu ve ses birden durmuştu. Hemen laboratuvarın penceresinden baktım ve Batu'yu gördüm. Hastaneden çıkıyordu hemde endişeli