ESİR! Kitap Olacak!

YÜZÜK.

Yorumlarınız, görüşleriniz çok değerli lütfen yorum yapmadan geçmeyin iyi okumalar...🤍

-Ee sen bana niye uğrayacaktın?

-Gel dışarı çıkalım da rahat rahat konuşalım ben biraz korktum burdan.

Doğru... Burası çok korktucu bir yerdi ve Çınar'ı da kan tutardı şuan karanlık olduğu için kanlar belli olmadığı için korkmuyordu ama Çınar kandan çok korkardı...

-Tamam.

-Biliyorsun beni kan tutuyor...

-Biliyorum neyse hadi gel.

İkimizde aşağıya indik. Eve doğru yürürken Çınar aniden elimi tuttu ve cebinden çıkardığı bir yüzüğü bana doğru uzattı

-Kumsal bak bu yüzük... Bu yüzüğü sana vermek istiyordum taa ne zamandan beri ama bir türlü veremiyordum. Bu yüzüğü senindoğum günün için almıştım ama biliyorsun ki doğum gününe gelememiştim sende çok üzülmüştün...

-Evet doğru

-Bu yüzden şimdi bu yüzüğü kabul eder misin?

-Çınar bu çok güzel bir yüzük çok teşekkür ederim.

-Ne demek. Umarım biraz da olsa bu

kötü anıyı unutturabilmişimdir.

-Çok güzel...

Dedim. Gerçekten de çok güzel bir yüzüktü... Bir yıl önce kutladığım doğum günümde Çınar yoktu çünkü babasının bir işi için yurt dışına gitmesi gerekiyordu ve tam bir yıl boyunca orada kalmışlardı bende çok üzülmüştüm tek yakın arkadaşım Çınar'dı ve o da doğum günümde yanımda olmamıştı... Zaten bu sene Türkiye'de üç aydır falan var yani yeni geldi gibi bir şey o zaman alıptaveremediği hediyeyi şimdi veriyordu... Bu benim için o kadar güzel bir şey ki... Anlatamam size. Neyse sonrasında eve geçtim yatağıma uzanıp uyumaya çalıştım...

Uykuyu çok seviyorum ama geceleri oturmayı da çok seviyorum. Bu aralar her ne kadar oturamasam da seviyorum... Çünkü geceleri insan daha bir huzurlu oluyor sanki gece bana iyi geliyor. Hüzünleniyorum, kendimle baş başa kalıyorum... Gerçi ben hep kendimle baş başaydım çünkü ailem bile yoktu... Ama şimdi üç tane çocukla tanıştım ve hepsi de bana çok iyi gelmeye başladı... Sabah olduğunda güneşin gözüme vurmasıyla uyandım ve üzerimi değiştirip Çınar'ın hediye ettigi yüzüğü de parmağıma takarak evden çıktım. Okula gittiğimde bahçede bir topluluk oluştuğunu gördüm ve bende hemen o topluluğun içine karışarak kürside elinde mikrofonla endişe içinde ve soğuk soğuk terleyerek konuşmaya çalışan okul müdürünü gördüm...

-Evet arkadaşlar hepinizi buraya topladım çünkü önemli bir mevzuyu sizlerle paylaşmam gerekiyor. İki gün önce okuldan arkadaşınız Eslem Eroğlu kaçırıldı!

Bu bizim yan sınıfta ki Eslem'di... O kızla bir keresinde kantinde karşılaşmıştık ve uzun uzun konuşmuştuk çok iyi bir kızdı beni her gördüğünde"nasılsın" diye sorardi masmavi gözleri ve sapsarı saçları vardı...

-Biliyorsunuz ki Eslem yurtta kalıyordu polis her yerde onu arıyor lütfen gören duyan haber versin çünkü okul çıkışında kaçırıldığı biliniyor!

Birde okul çıkışı kaçırılmış... Toplulukta bulunan herkes birbirine şüphe içinde bakmaya başladı herkes birbirinden şüphe ediyordu... Bense öylece birbirine bakan insanları inceliyordum... Bu çok garip hatta şuan hayatımda olan biten her şey çok garip...Okuldan çıktıktan hemen sonra hepimizin buluştuğu yere gittim. Yiğit ve Ateş oradaydı fakat Giray yoktu...

-Yiğit!

-Kumsal hoş geldin.

-Size bir şey anlatmam gerekiyor Giray nerede?

-O markete gitmişti. Bir sorun mu var?

-Bizim okuldan bir kızı kaçırmışlar hemde okul çıkışında o kızı da iyi tanırım yan sınıfta zaten.

-Ciddi misin ya adı ne?

-Eslem... Eslem Eroğlu.

-Sende katilin yapmış olabileceğini mi düşünüyorsun?

-Yani katil kim bilmiyorum tabi ama düşünmüyorda değilim.

Ortamda derin bir sessizlik...