SONUNDA ÖLÜM DAHİ OLSA!

70 29 0
                                    

İyi okumalar...🦋

Hadi herkes okuduğu tarihi yazsın💚

Dedim. Ve telefonu kapattım. Yaptığım şey doğru mu. yanlışmı inanın bilmiyorum. Bildiğim tek şey yapmak zorunda olduğum... yine bir sürü düşünceyle uyuya kalmıştım. Sabah kahvaltı bile yapmadan yurttan çıktım. Yine nereye gittiğimi bilmeden yürümeye başladım. Adımlarımı istemsizce atıyordum aslında. İstemeden yürüyordum yolda. Adımlarıma bakarak yürüdüğüm bu yolda iki çift adıma rastladım. Kafamı kaldırdığımda Giray'ı gördüm. Yanında da Ateş ve Yiğit'te vardı. Bana doğru geliyordu hepsi.

-Neler oluyor Kumsal, açıkla artık! Neden kaçıyorsun bizden?

Dedi. Giray. Bir açıklama bekliyordu masum masum... "açıklanamayacak bir açıklama..."

-Açıklanacak bir şey yok! Uzak durun benden.

Diyerek arkamı döndüğüm andaGiray, tuttu kolumdan. Gözlerini dikti üzerime.

-Açıklanacak çok şey var Kumsal. Ama bu sefer kaçmana izin vermeyeceğim. Ne olursa olsun, sonunda ölüm dahi olsa bizden kaçmana izin vermeyeceğim!

"sonunda ölüm dahi olsa..." Giray ne kadar seviyordu beni? Ne kadar seviyordu ki "ölümü bile göze almıştı"

-Giray bırak beni ne olur...

Diyerek Giray dan kurtulmaya çalışıyordum ki telefonum çaldı. Arayan kişiyi az çok tahmin ediyorsunuzdur... Batu (KATİL) telefon sürekli çalarken Giray hala beni bırakmıyordu.

-Giray bırak beni!

Giray aniden beni serbest bıraktı ve... -Aç telefonu.Dedi. Şuan onların yanında açmam imkansızdı.

-Açamam!

Diye bağırdığımda Giray üzerime doğru gelerek, içinden "açamazsın öyle mi?" diyerek beni kendine doğru çekti ve pantolonumun arka cebinde duran telefonumu hızlıca çekti. Bir kez daha yapmıştı bunu... Artık her şeyin bittiğini hissediyordum. Giray ekranda ki numarayı görünce telefonu bana doğru tuttu ve sinirli bir şekilde konuştu.

-Bilinmeyen numara bu.

Sustum. Gözlerim kocaman açılmış, Giray'ı izliyordu.

-Kim bu Kumsal!Diye bağırdı aniden. Cevap vermemi beklemeden açtı telefonu.

"Kimsin sen!"

"Ben sadece Kumsal'ı istiyorum Giray"

"Ne diyorsun lan sen!"

"Ne demek istediğimi gayet iyi duydun. Seninle hiç bir şey konuşmayacağım. Tek temellim Kumsal."

Giray öfkeden delirecek gibiydi. Çene kasları belli ediyordu yine kendini.

"Kumsal'ı hiç bir zaman

alamayacaksın, '

"

"Şunu unutuyorsun Giray Kaymaz, Kumsal sadece benim."

"Buna sen bile inanmıyorsun. Ama bekle ben seni inandıracağım."Dedi. Ve kapattı telefonu gözlerime öfkeyle bakarak iyice yaklaştı bana.

-Bundan neden bize bahsetmedin!

Sadece gözlerine bakmakla yetiniyordum ki omuzlarımdan sıkıca tutarak bağırmaya devam etti.

-Seni istiyormuş.

Dedi. Ve beni serbest bırakıp Yiğit'le, Ateş'e dönerek devam etti.

-Duydunuz mu? Kumsal'ı istiyormuş.

Ve yeniden bana döndü.

-Ben sana bakmaya kıyamazken, şu elini tutarken bile zorlanırken o pislik

ESİR! Kitap Olacak!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin